Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.
Aκόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, ενώ ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό
Μια νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο διερεύνησε τον κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση (VTE) μετά σε περιπατητικούς ασθενείς (οι ασθενείς που δεν είναι κλινήρεις) με ήπια COVID-19.
Ο αριθμός τέτοιων ασθενών αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως και είναι σημαντικό να εντοπιστούν εκείνοι που θα ωφελούνταν από προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή, για να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η πνευμονική εμβολή.
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μαριάννα Πολίτου (Καθηγήτρια Αιματολογίας-Ιατρική των Μεταγγίσεων), Βασιλική Παππά (Καθηγήτρια Αιματολογίας), Ευάγγελος Τέρπος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.
Μια μεγάλη ομάδα περιπατητικών ασθενών με ήπια COVID-19 από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου παρακολουθήθηκε για να αξιολογηθεί ο κίνδυνος για VTE εντός 30 ημερών από τη νόσηση.
Τι έδειξε η έρευνα
Η ομάδα αυτή συγκρίθηκε με άτομα χωρίς μόλυνση από SARS-CoV-2. Πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές στατιστικές αναλύσεις που έλαβαν υπόψη ηλικία, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, παχυσαρκία, εμβολιαστική κατάσταση και την παρουσία κληρονομικής θρομβοφιλίας.
Ανευρέθηκε ότι η λοίμωξη από SARS-CoV-2 συσχετίζεται με σχεδόν 20πλάσια αύξηση του κινδύνου για VTE (HR 19,49, 95% CI 11,50 – 33,05). Ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλότερος για τους μη εμβολιασμένους (HR 29,37; 95% CI 15,11 – 57,08) και σημαντικά μειωμένος στους πλήρως εμβολιασμένους ασθενείς (HR 2,79, 95% CI 0,82 – 9,54). Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες παρουσίασαν υψηλότερο κίνδυνο για VTE, ο οποίος διπλασιαζόταν για κάθε 10ετία (προσαρμοσμένο HR 2,00, 95% CI, 1,61 – 2,47). Οι άνδρες φάνηκε ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις γυναίκες (προσαρμοσμένο HR 1,66, 95% CI 1,28 – 2,15), ενώ τα άτομα με παχυσαρκία παρουσιάζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με τα νορμοβαρή (προσαρμοσμένο HR 1,85, 95% CI 1,29 – 2,64). Δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού και VTE σε άτομα που δεν μολύνθηκαν. Η κληρονομική (V Leiden, προθρομβίνη) αύξησε τον κίνδυνο για VTE μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2 (προσαρμοσμένο HR 2,05; 95% CI 1,15 – 3,66).
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη κατέδειξε ότι ακόμη και περιπατητικά άτομα με ήπια νόσηση από COVID-19 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση μετά τη λοίμωξη. Ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά με τον πλήρη εμβολιασμό.