Αν βρεθείτε Πάσχα στην Κέρκυρα κατά το σπάσιμο των μπότηδων, μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας και ένα κομματάκι για να το κρατήσετε όλο το χρόνο – οι ντόπιοι θα σας πουν ότι φέρνει καλή τύχη
Το Μεγάλο Σάββατο η Κέρκυρα ξυπνά νωρίς. Στις 06.00 στην Παναγία των Ξένων, μια εντυπωσιακή τρίκλιτη βασιλική επτανησιακού ρυθμού, γίνεται η αναπαράσταση του σεισμού που κατά τις Γραφές ακολούθησε την πρώτη .
Στις 09.00 στον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα ξεκινά η λιτανεία του Αγίου, που καθιερώθηκε το 1550, όταν η Κέρκυρα σώθηκε από λιμό. Το παράδοξο εδώ είναι ότι γίνεται ταυτόχρονα και η περιφορά του Επιταφίου, αντίθετα από όλα τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας. Η περιφορά του Επιταφίου το Μ. Σάββατο καθιερώθηκε ουσιαστικά τα χρόνια της Ενετοκρατίας, καθώς οι Ενετοί απαγόρευαν τις λιτανείες και τον Επιτάφιο μέσα στην πόλη.
Η περίφημη Φιλαρμονική της Κέρκυρας συνοδεύει την περιφορά. Ίσως έχετε ακούσει ότι η Κέρκυρα έχει μια από τις καλύτερα οργανωμένες και «μελωδικές» Φιλαρμονικές – και πραγματικά, η μουσική τους είναι υπέροχη. Κατά παράδοση παίζουν συγκεκριμένες μουσικές το Μεγάλο Σάββατο, όπως τη «Marcia Funebre» από την Hρωική του Beethoven ή το «Calde Lacrime» του Michelli.
Λίγες ώρες αργότερα, ο θρήνος δίνει τη θέση του στη… φασαρία, καθώς κόσμος μαζεύεται στη Σπιανάδα και στο Λιστόν -και όπου αλλού μπορεί- για να απολαύσει ένα από τα πιο εντυπωσιακά έθιμα του Πάσχα στη χώρα μας, τους μπότηδες.
Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 11:00 το πρωί, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πετούν τεράστια κανάτια γεμάτα νερό, τους μπότηδες, από τα μπαλκόνια τους. Οι μπότηδες είναι πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους. Τα μπαλκόνια είναι στολισμένα και οι κάτοικοι δένουν στους μπότηδες κόκκινες κορδέλες – το κόκκινο είναι το χρώμα της Κέρκυρας.
Το έθιμο με το σπάσιμο των κανατιών το Πάσχα στην Κέρκυρα έχει μακρά ιστορία, που χάνεται πάλι στην εποχή της Ενετοκρατίας, ωστόσο υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες για το πώς ξεκίνησε. Και επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου ο χριστιανισμός μπλέκεται με το Δωδεκάθεο, οι θεωρίες έχουν αναφορές και στις δύο θρησκείες.
Κάποιοι λένε ότι το έθιμο είναι των Καθολικών της Ενετοκρατίας, όπου στην αρχή του χρόνου οι κάτοικοι πετούσαν τα παλιά τους πράγματα για να μπορέσει ο νέος χρόνος να τους φέρει καινούργια και καλύτερα. Ο ι κάτοικοι της Κέρκυρας οικειοποιήθηκαν το έθιμο, αντικαθιστώντας όμως τα παλιά πράγματα με τα κανάτια, ώστε να προκαλέσουν μεγαλύτερη φασαρία.
Η δεύτερη θεωρία αναφέρεται στην περίοδο των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι τον Απρίλιο γιόρταζαν την αρχή της γεωργικής και βλαστικής περιόδου πετώντας τα παλιά τους κανάτια, για να γεμίσουν άλλα με τους νέους καρπούς. Κάποιοι Κερκυραίοι θα σας πουν σίγουρα ότι, όποια και να είναι η αλήθεια, οι αρέσκονται να ξορκίζουν το κακό με τα κανάτια τους, σημαίνοντας τη λήξη του χειμερινού λήθαργου και την αναγέννηση της Φύσης.
Αν βρεθείτε Πάσχα στην Κέρκυρα κατά το σπάσιμο των μπότηδων, μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας και ένα κομματάκι για να το κρατήσετε όλο το χρόνο – οι ντόπιοι θα σας πουν ότι φέρνει καλή τύχη.
Κι εκεί που η φασαρία των μπότηδων τελειώνει, οι φιλαρμονικές ξεχύνονται στους δρόμους, αυτήν τη φορά παίζοντας χαρμόσυνη μουσική – το εμβατήριο «Μη φοβάστε, Γραικοί» κυριαρχεί στον αέρα.
Πηγή: Ρrojectcorfu.com
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
