Η Ιωάννα Παλιοσπύρου σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση μιλάει για την ζωή της πριν και μετά την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε τον Μάιο του 2020 και «γυρνάει» στις φρικτές πρώτες ημέρες στο νοσοκομείο εξηγώντας την άρνηση της, για πολύ καιρό, να δει το πρόσωπο της στον καθρέφτη.
Συγκλονίζει η με τη δύναμή της να επιστρέψει στο σημείο όπου δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι και να περιγράψει τι ακριβώς έγινε.
, περιέγραψε στους «Πρωταγωνιστές» του ALPHA και τον Σταύρο Θεοδωράκη δευτερόλεπτο δευτερόλεπτο πώς κινήθηκε μετά την επίθεση.
είπε ότι άκουσε ένα θόρυβο, αλλά δεν κατάλαβε από πού ήταν. Περιέγραψε ότι η δράστρια είχε κρυφτεί κάτω, στις σκάλες, ενώ τότε δεν υπήρχαν τα κάγκελα.
«Δεν περίμενα καθόλου ότι κάποιος μπορεί να ανέβει από εδώ», είπε η Ιωάννα.
Στη συνέχεια η Ιωάννα έδειξε πώς ακριβώς στεκόταν μπροστά στην πόρτα του ασανσέρ, ενώ τόνισε ότι κοιτούσε προς τα κάτω.
«Πόσα δευτερόλεπτα πέρασαν για να καταλάβεις τι έγινε», τη ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Κλάσματα δευτερολέπτου», απάντησε η Ιωάννα.
«Το πρώτο πράγμα που λειτούργησε ήταν η όσφρηση», είπε η Ιωάννα. «Ένιωσα αυτή την απαίσια, χημική μυρωδιά», τόνισε η Ιωάννα Παλιοσπύρου.
«Κατάλαβα αμέσως τι έγινε», εξήγησε. Στη συνέχεια περιέγραψε ότι ένιωσε κάψιμο και αφόρητους πόνους.
Τόνισε ότι δεν είδε πώς έφυγε η δράστρια αφού το υγρό είχε πέσει ήδη στο μάτι της και έβλεπε θολά.
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου είπε ότι το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό ήταν ότι είχε φαρμακείο απέναντι από την πολυκατοικία. «Μάλλον το ένστικτο επιβίωσης λειτουργεί αυτοματοποιημένα», είπε.
Στη συνέχεια, πρόσθεσε ότι δεν κοίταξε τον δρόμο για να περάσει και ίσως να τη χτυπούσε αυτοκίνητο αν περνούσε.
«Μπήκα μέσα στο φαρμακείο και φώναζα πως πονάω, πως θέλω βοήθεια. Τους κινητοποίησαν οι φωνές μου. Ένιωθα να καίγομαι. Έβλεπα στο νιπτήρα να πέφτουν τα μαλλιά μου. Ο λόγος που σώθηκε το μάτι μου ήταν που έριξα αμέσως νερό. Οι γιατροί μου είπαν πως αυτό με έσωσε. Βοήθησε πολύ το ότι με πήγαν γρήγορα στα νοσοκομείο. Ήξερα πως ήταν καυστικό υγρό. Δεν ήξερα πως ήταν βιτριόλι. ‘Ένιωσα ασφάλεια δίπλα στους γιατρούς και κατέρρευσα».
Περιγράφοντας τη στιγμή που έβγαλε τις γάζες και είδε για πρώτη φορά το πρόσωπό της σε καθρέφτη μέσα στο νοσοκομείο , ανέφερε : «Δεν ήθελα να δω το πρόσωπό μου. Απέφευγα να δω και τα χέρια μου. Στην τουαλέτα του νοσοκομείου είχα καθρέφτη και ήταν καλυμμένος για να μην δω τον εαυτό μου. Είχα την επιλογή, αλλά δεν τολμούσα. Ήρθε η ώρα που ήρθε ο γιατρός και μου έβαλε μέικ-απ και μου έδωσε ένα μικρό καθρέφτη. Κοιτάζω τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτά, κρατάω την αναπνοή μου και λέω ΟΚ. Είδα τα μάτια μου, το ένα ήταν πολύ άσχημα, τα χείλη μου τραβηγμένα, δεν πίεσα τον εαυτό που πάρα πολύ»
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
