O κόσμος δεν επιθυμεί το «μη χείρον βέλτιστον»
Ξεκινώντας να γράφω αυτό το άρθρο, είναι υποχρέωση μου να αναφερθώ στις πυρκαγιές που πλήττουν όλη την χώρα για άλλη μια χρονιά. Αν και όλοι αναγνωρίζουμε πως η κλιματική κρίση είναι παρούσα και παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση των θερμοκρασιών ανά τον κόσμο, την ίδια ώρα, για χρόνια υπάρχουν φωνές από τον επιστημονικό αλλά και τον πολιτικό χώρο, έτσι ώστε να δοθεί το βάρος στην πρόληψη.
Αντί αυτού η κυβέρνηση αποφάσισε να μην πάρει τα κατάλληλα μέτρα και αντί να πει ένα mea culpa και να προχωρήσουμε όλοι μαζί για να βρεθούν λύσεις, αποφασίζει να συγκριθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να γνωρίζει λογικά ότι ο κόσμος δεν επιθυμεί το «μη χείρον βέλτιστον» αλλά ότι θέλει μια κυβέρνηση που μπορεί να προστατέψει την ανθρώπινη ζωή αλλά και την περιουσία του κόσμου.
Φυσικά η σύγκριση της κυβέρνησης με το «μη χείρον βέλτιστον» συμβαίνει δυστυχώς και στον χώρο της εκπαίδευσης. Κάθε φορά που η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο που πάει την εκπαίδευση 10 χρόνια πίσω, θα υπάρχει ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που θα πει κάτι ακραίο με αποτέλεσμα να αλλάξει το θέμα της συζήτησης και η κοινή γνώμη να ασχοληθεί με την όποια ακραία και καταδικαστέα δήλωση και όχι με τις απαράδεκτες αλλαγές που φέρνει η Υπουργός Παιδείας. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο χαρακτηρισμός «Πισπιρίγκου» και «Μήδεια», που εξαπέλυσε ως άλλος boomer από το TikTok ο κ. Βερναρδακης ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Και εξαιτίας αυτών δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με τα σοβαρά προβλήματα που πλήττουν τους νέους όπως:
1oν ΕΒΕ: Για πρώτη φορά άλλαξε ξεκάθαρα το στόχο του Ελληνικού Κράτους από το να προσπαθεί να μορφώσει τους νέους του στο να προσπαθήσει να δημιουργήσει αριθμητικούς μηχανισμούς, που κάθε χρονιά αλλάζουν και θα επιτρέπουν ένα μικρό αριθμό μαθητών να μπορεί να μπει στα δημόσια ΑΕΙ. Με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε είτε στις οικογένειες να αναλαμβάνουν άλλο ένα δυσβάστακτο κόστος σε περίπτωση που τα παιδιά τους πάνε σε κάποιο αμφιβόλου ποιότητας ΙΕΚ είτε με το να μην σπουδάσουν στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και άρα οι ίδιοι να μείνουν εγκλωβισμένοι σε κακοπληρωμένες και μαύρες θέσεις και η χώρα να οδηγηθεί στο μέλλον στην αύξηση του ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού και να λάβει άλλη μια αρνητική πρωτιά εντός ΕΕ όπως και σε όλες τις άλλες πχ στην ανεργία των νέων.
2ον Ακρίβεια: Όσοι καταφέρουν να περάσουν το όριο της ΕΒΕ θα έρθουν αντιμέτωποι με το να μετακομίσουν, πιθανώς, σε μια άλλη πόλη μακριά από τον τόπο κατοικίας τους όπου στην περίπτωση που δεν μπορούν οι γονείς τους να τους στηρίξουν οικονομικά, θα υποχρεωθούν να βρουν μια κακοπληρωμένη και μαύρη εργασία η οποία θα τους οδηγήσει να αργήσουν να πάρουν το πτυχίο τους και άρα να υπάρχει ο κίνδυνος να το χάσουν λόγο του ν+2. Φυσικά εκεί που έχουν φτάσει τα φοιτητικά ενοίκια δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο η κρατική υποστήριξη για το ενοίκιο.
3ον Ανεργία: Η Eurostat στις 4 Ιουλίου ανακοίνωσε πως η Ελλάδα βρίσκεται πρώτη στην ανεργία των νέων εντός ΕΕ για άλλη μια φορά στο 36.8%. Έτσι βλέπουμε πως ακόμη και αν κάποιος νέος καταφέρει να τελειώσει το πανεπιστήμιο, είναι πολύ πιθανό να μην μπορέσει να βρει κάποια δουλειά και άρα είτε να οδηγηθεί στο εξωτερικό είτε να αναγκαστεί να κάνει κάποια κακοπληρωμένη δουλειά στην οποία δεν θα έχει ένσημα ή ασφάλιση.
4ον Δημογραφικό: Ας πούμε ότι κάποιος νέος καταφέρνει να σπουδάσει και να βρει μια δουλειά εντός Ελλάδας και τώρα έχει πάρει την απόφαση να ξεκινήσει μια οικογένεια. Δυστυχώς όμως για αυτόν δεν βγαίνει οικονομικά καθώς η δουλειά του αλλά και της αγαπημένης του, πιο πιθανό, να μην μπορεί να τους στηρίξει έτσι ώστε να κάνουν το πρώτο τους παιδί, πόσο μάλλον 2ο και 3ο. Με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε περαιτέρω μείωση του πληθυσμού (στην απογραφή του 2021 φάνηκε να υπάρχει μείωση του πληθυσμού στους 380.000) χωρίς ελπίδες αύξησης με τον τρόπου που χειρίζεται η παρούσα αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση τα ζητήματα των νέων αλλά και την δημιουργία ποιο σημαντικών προβλημάτων, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση στην χώρα που θα επηρεάσουν ολόκληρο τον πληθυσμό ανεξαρτήτως ηλικίας.
Για να υπάρξει μια βελτίωση για την χώρα αλλά και για τη νέα γενιά δεν μπορεί να συνεχίσει η ίδια κατάσταση. Δεν μπορεί η δημόσια συζήτηση να φεύγει από τα σημαντικά ζητήματα της χώρας, επειδή κάποιο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρει κάποιο ακραίο χαρακτηριστικό ούτε μπορούμε να συνεχίσουμε με μια κυβέρνηση που προσπαθεί να κάνει τον λαϊκισμό ένα κομμάτι της καθημερινότητας μας, που προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία και τους διαχρονικούς αγώνες των νέων και με μια ηγεσία που δεν ενδιαφέρετε πραγματικά για την νέα γενιά. Απέναντι σε αυτές τις 2 πλευρές του ίδιου νομίσματος μόνο ΠΑΣΟΚ μπορεί να φέρει τον ήλιο της ελπίδας και της αλλαγής όπως έκανε στο παρελθόν και να ζήσουμε μέρες όπως αυτές της δεκαετίας του 80’ και του 90’.
…
Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Φοιτητής στην Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών στο ΑΠΘ
