Τις τελευταίες μέρες η κοινωνία συγκλονίζεται από τις καθημερινές αποκαλύψεις για την επί χρόνια δράση εγκληματικής μαφίας μέσα στους χώρους της παλιάς Φοιτητικής Εστίας στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Ήταν βέβαια ευρύτατα γνωστό εδώ και δεκαετίες στην πανεπιστημιακή κοινότητα και είχε δημόσια καταγγελθεί επανειλημμένα ότι στο κτίριο αυτό υπήρχαν όροφοι – άβατα, όπου η είσοδος ήταν αυστηρά ελεγχόμενη από τα μέλη της μαφίας. Το ίδιο δε το κτίριο συνολικά παρουσίαζε σοβαρά προβλήματα υγιεινής και ασφάλειας.
Εντούτοις, ούτε η διοίκηση του ΕΜΠ μέσω της αρμόδιας Συγκλητικής Επιτροπής αλλά ούτε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι του ιδιοκτήτη (Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης, ΝΠΙΔ εποπτευόμενο από το Υπουργείο Παιδείας) δεν προέβαιναν στις στοιχειωδώς αναγκαίες ενέργειες προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ώστε η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση να λάβει τέλος. Γιατί;
Το φαινόμενο της ανομίας στις Φοιτητικές Εστίες, σε διαφορετικό βαθμό έντασης, έκτασης, και χαρακτήρα, αφορά και άλλα, πέραν του ΕΜΠ, Πανεπιστήμια. Οι παρακάτω φράσεις περιγράφουν πολύ ευγενικά μερικά μόνο από τα κακώς κείμενα: Φοιτητικές Εστίες υπό Διάλυση, Υγειονομικές Βόμβες οι Φοιτητικές Εστίες, Σεισμόπληκτα Κτίρια: 14 Χρόνια Στέκουν σαν Φαντάσματα, Χρεωμένο Δωμάτιο σε Νεκρό, Οικότροφος στην Πάτρα Εργαζόμενος στην Ολλανδία, Δεν Ορκίζονται για να μη Χάσουν το Δωμάτιο, Η Εστία είναι Άβατο (βλέπε, [1] – [3]). Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό γιατί αφενός η γενική αναρχία, η κακοδιοίκηση και η εγκατάλειψη είναι κοινά χαρακτηριστικά και αφετέρου στις Εστίες (θα έπρεπε να) στεγάζονται πρωτίστως φοιτήτριες και φοιτητές με χαμηλά οικογενειακά εισοδήματα.
Σε αντίστιξη, όμως, με την απραξία των κάθε λογής αρμόδιων στην περίπτωση της Φοιτητικής Εστίας του ΕΜΠ, υπάρχουν και παραδείγματα καλής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Πριν από μερικούς μήνες, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών καθηγητής Χρήστος Μπούρας απαίτησε -ως όφειλε– οι φοιτητικές εστίες να εξυπηρετούν αποκλειστικά τους -χαμηλού οικογενειακού εισοδήματος- φοιτητές του Ιδρύματος. Πράγματι, πρόσφατα οι εστίες αποδόθηκαν έτοιμες και στεγάζουν πλέον μόνο δικαιούχους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών. Όμως, ο Πρύτανης έγινε στόχος απειλητικών ύβρεων και μακάβριων συνθημάτων (Βλέπε, [4] – [6]).
Σε κάποια άλλα Πανεπιστήμια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, οι Φοιτητικές Εστίες λειτουργούν όπως αρμόζει σε Πανεπιστημιακούς χώρους. Με βάση τα πιο πάνω, γίνεται κατανοητό ότι το σύστημα διαχείρισης και διοίκησης των Φοιτητικών Εστιών στα ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει να αναδομηθεί δραστικά, ώστε να αποκτήσει μια υπεύθυνη και σταθερά αποτελεσματική μορφή διοίκησης, που να μην εξαρτάται από την ικανότητα διαχείρισης και τα παιγνίδια σκοπιμοτήτων του εκάστοτε Πρύτανη. Προφανώς δεν χρειάζεται να ανακαλυφθεί για μια ακόμα φορά η πυρίτιδα. Υπάρχει αφθονία παραδειγμάτων καλών πρακτικών ανά τον αναπτυγμένο κόσμο!
Στη μεταβατική περίοδο μέχρι να ισχύσει το όποιο νέο σύστημα διοίκησης των Φοιτητικών Εστιών η Πολιτεία θα πρέπει να παρεμβαίνει άμεσα σε περιπτώσεις όπως η ανωτέρω με τα όργανα, που θα κρίνει ως τα πλέον κατάλληλα και αποτελεσματικά.
Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου
Καθηγητής Νικόλαος Μ. Σταυρακάκης Δρ. Μιχάλης Καθαράκης
Πρόεδρος Γενικός Γραμματέας