Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Σας αποστέλλουμε ανοιχτή επιστολή προκειμένου να σας γνωστοποιήσουμε την δεινή επαγγελματική κατάσταση στην οποίαν έχουμε περιέλθει εδώ και 11 έτη.
Η ίδρυση των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, με ιδιαίτερες κατευθύνσεις, πέραν των Ιερατικών σπουδών, σηματοδότησε το 2006 μια νέα αρχή για όλους εμάς που επιλέξαμε σπουδές στο αντικείμενο της βυζαντινής μουσικής. Δυστυχώς όμως οι νομοθέτες, φοβούμενοι τότε τις αντιδράσεις των Θεολογικών και Μουσικών σχολών, μάς στέρησαν την αντιστοιχία των ίσων επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Ενώ οι Ακαδημίες συμπεριλήφθηκαν στο μηχανογραφικό δελτίο και δέχονται φοιτητές μέχρι και σήμερα, δεν υπήρξε, ούτε υπάρχει η ανάλογη ενημέρωση από πλευράς της Εκκλησίας και της Πολιτείας περί των περιορισμών του Ν. 3432/ΦΕΚ14/3-2-2006 προκειμένου να αποφευχθεί άδικος κόπος και απώλεια χρημάτων από όλους τους φοιτητές. Και παρότι ετέθησαν κατά το παρελθόν θέματα αποκατάστασης του δικαίου (μέχρι και στο κοινοβούλιο), ποτέ δεν έγινε τίποτα το ουσιαστικό. Θέλοντας να στηρίξουμε τις θέσεις μας, οι οποίες δεν σχετίζονται με πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, θα αναφερθούμε σε συγκεκριμένα γεγονότα:
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο για την ιστορία και την αναβάθμιση των σπουδών των εκκλησιαστικών στελεχών τη δεκαετία του ‘90 είναι το παράδειγμα των δύο τμημάτων της Θεολογικής Σχολής. Με βάση το Ν. 1351/1983 (Φ.Ε.Κ. Α ́ 56 /28-4-1983) εξισώθηκαν τα πτυχία των Ποιμαντικών Τμημάτων με εκείνα των ΤμημάτωνΘεολογίαςκαι κατοχυρώθηκε το δικαίωμα διορισμού των πτυχιούχων τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τις τεχνικές σχολές.Για να ισχύσει η εξίσωση αυτή των πτυχίωνυποχρεώθηκαντατμήματανα προσθέσουν ορισμένα μαθήματα στο πρόγραμμάτους.
Το 2014 λοιπόν σε μια παρόμοια προσπάθεια αναβάθμισης των προγραμμάτων των Α.Ε.Α. οι διευθύνσεις και οι καθηγητές, εκφράζοντας την αγωνία τους για την βιωσιμότητα των σχολών και ταυτοχρόνως την αγωνία των φοιτητών για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, απευθύνθηκαν στο Υπουργείο, από το οποίο κλήθηκαν να καταθέσουν προτάσεις, οι οποίες περιελάμβαναν συν τοις άλλοις σύγχρονα προγράμματα και παιδαγωγικά μαθήματα, προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις εξίσωσης με τα συναφή προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστήμιων. Δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε καμία αναβάθμιση, ενώ οι σχολές εξακολούθησαν να δέχονται φοιτητές. Ορισμένοι από εμάς συνεχίσαμε τις σπουδές μας και, ενώ διαθέτουμε παιδαγωγική επάρκεια που μας εδόθη από την δεύτερη σχολή, δεν μπορούμε να εργαστούμε ως εκπαιδευτικοί ΠΕ-79 λόγω του Ν. 3432/ΦΕΚ14/3-2-2006.
Η αναβάθμιση και συγχώνευση των τμημάτων το 2019 απέκλεισε την ένταξη των Α.Ε.Α. στα κατά τόπους πανεπιστήμια, πράγμα που θα έλυνε το πρόβλημα. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στην Κρήτη δεν λειτουργεί κανένα τμήμα μουσικών σπουδών που να πληροί τις προϋποθέσεις ένταξης σε εκπαιδευτικό κλάδο. Το τμήμα εκκλησιαστικής μουσικής και ψαλτικής θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο στην Ιστορία.
Έχουν καθιερωθεί δυο μέτρα και δύο σταθμά, με μονόπλευρη αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ορισμένους αποφοίτους και άνιση μεταχείριση σε βάρος μας. Διαβάζουμε κατά καιρούς νομοσχέδια και αποφάσεις που εξασφαλίζουν την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων μέσω του Α.Τ.Ε.Ε.Ν. σε αποφοίτους ξένων Κολλεγίων τριετούς κύκλου, την στιγμή που δεν αναγνωρίζονται σε εμάς. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι απόφοιτοι των Α.Ε.Α. δεν εντάσσονται σε εκπαιδευτικό κλάδο, παραμένουν μέχρι και σήμερα εκτός της λίστας Ο.Α.Ε.Δ. (νυν Δ.Υ.Π.Α.), Α.Σ.Ε.Π. και δεν δικαιούνται μοριοδότηση δεύτερου πτυχίου συναφούς αντικειμένου στους διαγωνισμούς.
Πολλοί από εμάς είμαστε πτυχιούχοι και διπλωματούχοι ωδείων, αλλά εναλλακτική λύση ένταξης στον εκπαιδευτικό κλάδο ΠΕ-79 επίσης δεν υπάρχει αφού και οι ωδειακές σπουδές στην Ελλάδα παραμένουν αδιαβάθμητες (κάτι που ίσχυε παλαιότερα μετά από εξετάσεις).
Η Εκκλησία, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν πραγματοποιεί προσλήψεις στελεχών από τα τμήματα εκκλησιαστικής μουσικής και ψαλτικής, με συνέπεια ο αριθμός των αποφοίτων που δεν έχουν καμία ελπίδα εύρεσης εργασίας στο αντικείμενό τους ολοένα να αυξάνεται.
Η εγγραφή Βυζαντινής Μουσικής και Ψαλτικής στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας που αποφασίστηκε κατά τη 14η συνεδρίαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Unesco, 2003) στις 11 Δεκεμβρίου 2019 επιβεβαιώνει την σημαντικότητα αυτής της τέχνης, αλλά απέχει μακράν από την υποβάθμιση του αντικειμένου της βυζαντινής μουσικής στον χώρο της ελληνικής παιδείας.
Μετά την αποφοίτησή μας αντιμετωπίζουμε πλήθος εργασιακών δυσκολιών, αφού αναγκαζόμαστε να εργαστούμε σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους που δεν σχετίζονται με την μουσική. Αρκετοί εξ ημών είμεθα πλέον οικογενειάρχες, γεγονός που δυσχεραίνει περισσότερο την κατάσταση.
Κα Υπουργέ,
Διαβάσαμε την επιστολή σας προς τους φοιτητές με τίτλο «Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και λοιπές διατάξεις». Διαφωνούμε σε αρκετά σημεία, αλλά συμφωνούμε στο ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη ουσιαστικής αναβάθμισης των σπουδών, με βάση τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρότυπα. Βλέπουμε με θλίψη να χάνονται οι κόποι μας και θεωρούμε παράφορα άδικο να αντιμετωπιζόμαστε ως πολίτες β ́ κατηγορίας. Παρά τις αλλεπάλληλες πολιτικές δεσμεύσεις στο παρελθόν προσδοκούμε ότι αυτή τη φορά θα εισακουστούμε.
Ζητούμε λοιπόν:
• Τροποποίηση του νόμου Ν. 3432/ΦΕΚ14/3-2-2006 προκειμένου να έχουμε ίσα επαγγελματικά δικαιώματα.
• Αναβάθμιση των Α.Ε.Α και ένταξη των τμημάτων τους στα κατά τόπους πανεπιστήμια.
Οι απόφοιτοι του τμήματος εκκλησιαστικής μουσικής και ψαλτικής της Πατριαρχικής Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης.
