Οι λεπτομέρειες του φονικού «πάγωσαν» την κοινή γνώμη, την ώρα που κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς ένας πατέρας θα στρέψει το όπλο του εναντίον του παιδιού του, ειδικότερα όταν πρόκειται για ένα βρέφος που δεν έχει συμπληρώσει ένα χρόνο ζωής.
Νέα συγκλονιστικά στοιχεία έρχονται συνεχώς στη δημοσιότητα για την τραγωδία που , με έναν 56χρονο κτηνοτρόφο να σκοτώνει με καραμπίνα την πρώην σύντροφό του και το
Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι βρέθηκε σημείωμα στο σπίτι του άγριου φονικού, χωρίς όμως να έχει γίνει γνωστό τι αναφέρεται σε αυτό.
Πάντως, η αυτοψία έδειξε ότι πυροβόλησε πισώπλατα τη γυναίκα και το παιδί από πολύ κοντινή απόσταση με κυνηγετική καραμπίνα. Μάλιστα, φέρεται να πυροβόλησε πρώτα το μωρό και μετά την πρώην σύντροφό του, με τον θάνατό τους να είναι ακαριαίος.
Σε κατάσταση σοκ, η μητέρα του θύματος μίλησε στην εκπομπή «Tlive» στον Alpha ανέφερε: «Της έλεγα μην πας σε αυτόν στο χωριό. Σπούδαζε στη Γερμανία και ήθελε να κάνει ένα βιβλίο για το πώς ζουν οι άνθρωποι στο χωριό και εκεί τον γνώρισε. Της έλεγα “πώς έμπλεξες με αυτόν;”. Στο τέλος μου είπε ότι “αυτό δεν ήταν αγάπη”. Είχαν τοξική σχέση. Τη ρωτούσα αν ήταν ευτυχισμένη και φοβόταν να μου πει την αλήθεια».
Το ζευγάρι είχε γνωριστεί πριν από 3 χρόνια. Τότε η άτυχη γυναίκα είχε έρθει στην Ελλάδα για να κάνει τη διπλωματική της και ερωτεύτηκε τον άντρα που έμελλε να την σκοτώσει. Οι πρώτες εντάσεις έδωσαν τη θέση σε άγριους καυγάδες, με το ζευγάρι να χωρίζει και τους τελευταίους μήνες να παραμένει σε διάσταση.
Σημειώνεται ότι ο 56χρονος αυτόχειρας είχε δύο ακόμη παιδιά από προηγούμενο γάμο, έναν γιο και μία κόρη, καθώς και εγγόνια.
«Τρελός, δεν είχα επαφές μαζί του»
Την ίδια ώρα, συγκλονίζει ο πατέρας του θύτη και αυτόχειρα, ο οποίος ανέφερε ότι δεν είχε επαφές με τον γιο του, και μάλιστα τον χαρακτήρισε «τρελό» από τη στιγμή που προχώρησε σε ένα τέτοιο έγκλημα και μετά αυτοκτόνησε. «Το πρωί καλά έφυγε από δω. Δεν ξέρω τι έγινε… Ένας τρελός είναι. Για να σκοτώσεις ένα παιδί και να αυτοκτονήσεις» είπε ο πατέρας του 56χρονου κτηνοτρόφου, μιλώντας στην κάμερα του τοπικού enanews.gr. Ο ίδιος είχε αποστασιοποιηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα από τον γιο του και δεν είχε καμία επαφή. Ωστόσο, γνώριζε ότι είχε χωρίσει με την σύζυγο του η οποία ήταν γερμανικής καταγωγής και είχε ακούσει ότι η γυναίκα ήθελε να φύγει στη Γερμανία με το παιδί.
Πρωτόγνωρο έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας
Ο Διονύσης Χιόνης Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος, Συγγραφέας και Εκπαιδευτής προγράμματος Ε-learning Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, , χαρακτηρίζει το τραγικό γεγονός ως ένα πρωτόγνωρο έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας που σοκάρει ακόμα και τους ειδικούς.
Έχουν τελεστεί μεμονωμένες ανθρωποκτονίες μικρών ή μεγαλύτερων παιδιών από τον έναν ή και τους δυο γονείς τους, έχουν τελεστεί μεμονωμένες ανθρωποκτονίες μεταξύ συζύγων/συντρόφων (ακόμα και πρώην) ενώ και το σχήμα “ανθρωποκτονία-και-κατόπιν-αυτοκτονία-του-δράστη” απαντάται όχι σπάνια. Παρ’ όλα αυτά, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω περιπτώσεων σωρευτικά, ακόμα και η σειρά τέλεσης των εγκλημάτων (πρώτα το βρέφος, κατόπιν η μητέρα του) καθιστούν τη συγκεκριμένη περίπτωση εκτός από βαθιά τραγική και εγκληματολογικά ιδιαίτερη».
Ο κ. Χιόνης σημειώνει επίσης πως από τα αρχικά δεδομένα δεν φαίνεται να τίθεται θέμα τέλεσης των ανθρωποκτονιών εν βρασμώ ψυχικής ορμής, αλλά αντίθετα «εκτελέστηκε ένα προμελετημένο εγκληματικό σχέδιο, επειδή μεταξύ άλλων προϋπήρξαν απειλές του δράστη προς τη μητέρα για τη ζωή της και στη συνέχεια τέθηκε σε εφαρμογή η παράσυρση και των δύο θυμάτων στον απομονωμένο τόπο τέλεσης των εγκλημάτων. Μάλιστα, μετά από τη θανάτωσή τους ακολούθησε τηλεφωνική κλήση από τον δράστη σε συγγενή του, τον οποίο και ενημέρωσε για το συμβάν προτού αυτοκτονήσει. Όλες αυτές οι ενδείξεις αποκλείουν τις προϋποθέσεις του βρασμού, όπως αυτές ορίζονται στον νόμο (άρθρο 299 παρ. 2 ΠΚ)».
Ο πρόεδρος του ΚΕΜΕ στέκεται τέλος στο γεγονός πως για ακόμα μια φορά ήρθε στην επιφάνεια το τεράστιο έλλειμμα ουσιαστικής και πραγματικής προστασίας των απειλούμενων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Όπως τονίζει: «Το έλλειμμα αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων παραγόντων στην τεράστια δυσκολία των θυμάτων να καταγγείλουν τις σε βάρος τους απειλές ακόμα και αν αυτές αφορούν τη ζωή τους (πολλώ δε μάλλον να αιτηθούν εγκαίρως τη λήψη των κατάλληλων νομικών μέτρων, όπως π.χ. περιοριστικών όρων) αλλά και στην δομική ανικανότητα βασικών θεσμικών οργάνων να κινηθούν άμεσα και με ευελιξία και να επιληφθούν αποτελεσματικά επικίνδυνων καταστάσεων πριν να είναι αργά».
