-Καλημέρα, δάσκαλε
-Καλημέρα, Βασίλη. Τι νέα; Πώς πήγε το παιδί στις Πανελλήνιες;
-Το πάλεψε, δάσκαλε. Αλλά δεν είναι σίγουρη.
-Δεν ξέρει τι έγραψε;
-Σε κάποια πήγε καλά…αλλού θα δούμε…
-Καλά αποτελέσματα … τι εννοείς “θα δούμε”;
-Στη Γλώσσα δεν ξέρει. Εσύ πώς το είδες το θέμα;
-Ήταν απρόσμενο. Το ότι δε μαθαίνουν τα παιδιά Ιστορία είναι ένα υπαρκτό ζήτημα. Αλλά γιατί δεν κάνει προσπάθεια το υπουργείο ν’ αλλάξει το μάθημα;
-Έλα,ντε. Τι δουλειά έχει ένα τέτοιο θέμα στις Πανελλήνιες, δάσκαλε; Μήπως το έβαλαν για να μπερδέψουν τα παιδιά μας;
-Τι να σου πω, ρε Βασίλη; Πάντως δε ρωτάς το μαθητή στις εξετάσεις για την ιστορία, όταν τόσα χρόνια τον έχεις κάνει με την παπαγαλία να μισήσει το μάθημα …
-Πες τα, δάσκαλε !
-Ούτε του ξύνεις πληγές (του συστήματος), όταν αποφεύγεις συστηματικά να διδαχτεί η σύγχρονη ιστορία, μήπως και τον βοηθήσει στη ζωή του…
-Άστα, ρε δάσκαλε .Πειραματόζωα τα κάνανε τα μας. Γιατί τέτοια πίεση φέτος;
-Εγώ δεν κατάλαβα το σκοπό αυτής της πίεσης. Αφού, κυρίες και κύριοι του υπουργείου, τα παιδιά έχουν τεράστια κενά, προς τι οι ύλες, ο υπερβολικός φόρτος για τις εξετάσεις και οι νέες εξετάσεις φέτος;
-Θα πάθουνε τίποτα τα παιδιά. Είχε κάτι βράδια που παραμίλαγε…
-Ωχ! Τι λες, Βασίλη; Τώρα σταμάτησε τουλάχιστον;
-Έτσι νομίζω. Γύρισε στις 4 το πρωί. Αλλά στις 7 ήταν όρθια. Νόμιζε ότι ξαναδίνει …
-Βασίλη, εύχομαι να επανέλθει το παιδί, όπως και όλα τα παιδιά. Αλλά θα μείνουν με το παράπονο: τι φταίνε αυτά, που δεν τα άφησαν να ζήσουν την εφηβεία τους;
-Μακάρι, δάσκαλε. Όλα τα παιδιά φέτος ζορίστηκαν..
-Ε, βέβαια .Φέτος βρήκαν να εφαρμόσουν και την Τράπεζα Θεμάτων (με την οποία διαφωνούμε) και να βάλουν τα παιδιά και τους συναδέλφους να κυνηγάνε την ύλη σ’ όλο το Λύκειο !
-Άλλο κι αυτό πάλι…
-Δε φτάνει που κατάργησαν τις κοινωνικές επιστήμες και τα καλλιτεχνικά στο Λύκειο, έφεραν και “”, λες και αυτό που λείπει απ’ τα σχολεία είν’ οι εξετάσεις…
-Και τι λείπει, δάσκαλε;
-Λείπει η απρόσκοπτη μάθηση, φίλε μου. Με βιβλία σύγχρονα, καθηγητές στην ώρα τους, υποδομές, βιωματικές δραστηριότητες, κοινωνικοποίηση, επαφή με τις τέχνες και τις επιστήμες και χειρωνακτικές δράσεις κλπ.
-Α, κατάλαβα.
-Έτσι ώστε το παιδί να αποκτήσει αξίες και Παιδεία, για να καταφέρει να καταλάβει τον κόσμο γύρω του και να μπορέσει να ενταχθεί σ’ αυτόν ή να τον αλλάξει, αν δεν το ικανοποιεί.
-Και αυτοί δίνουν στα παιδιά μας άγχος και εξετάσεις…
-Ακριβώς! Φούμαρα…χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους.
-Είμαι απογοητευμένος, δάσκαλε. Για ποιον δουλεύουμε εμείς, άμα είναι τα παιδιά να μη βγουν φυσιολογικά και να μείνουν και χωρίς δουλειά στο τέλος;
-Στο είχα πει, Βασίλη: τις αντιρρήσεις σας στο υπουργείο Αυτοί αποφασίζουν. Αυτοί έχουν την ευθύνη για τα χάλια της παιδείας.
-Πρέπει να αντιδράσουμε εμείς οι γονείς επιτέλους !
-Ναι, Βασίλη. Κάναμε ό,τι κάναμε φέτος μαζί γονείς και δάσκαλοι, αλλά δε φτάνει. Θέλει πιο έντονη και μαζική αντίδραση.
-Κι εσείς πρέπει να συνεχίσετε.
-Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος, Βασίλη μου. Εδώ μας είχαν και βγάζαμε θέματα για την Τράπεζα Θεμάτων από τις 6 η ώρα το πρωί κι εμείς το κατάπιαμε μια χαρά…
-Α, τέτοιοι είσαστε; Εμένα θα μου είχε πληρώσει ο εργοδότης δύο ώρες υπερωρία και μάλιστα από μόνος του. Δεν ισχύουν για σας οι νόμοι; Δούλοι είσαστε;
-Δεν ξέρω, ρε Βασίλη. Είναι κάτι στιγμές, που νιώθω ότι όλους δούλους μας θέλουν…κι εμάς κι εσάς και τα παιδιά.
-Μήπως υπερβάλλεις, δάσκαλε;
-Ίσως. Αλλά δε χρησιμοποίησαν τον κορωνοϊό για να μας διαιρέσουν, να μας αφαιρέσουν δικαιώματα και να μας ξεζουμίσουν;
-Το ίδιο και τον πόλεμο. Τι φταίω εγώ, κύριοι, να μην μπορώ να μετακινηθώ ή να πληρώνω τις ταρζανιές σας;
-Γι’ αυτό σου λέω, Βασίλη. Έχε το νου σου να υποστηρίξουμε τα παιδιά, γιαπί θα τα βγάλουν αμόρφωτα…
-Μια κοινωνία χωρίς ελπίδα δηλαδή!
-Ακριβώς .Όταν στη θέση της μάθησης βάζουν συνέχεια εξετάσεις, μην περιμένεις τίποτα καλό.
-Και τώρα, που λένε να τα κρατάνε ως τις 6 στο σχολείο;
-Άλλο κι αυτό. Χωρίς χρήματα για την Παιδεία, χωρίς διορισμούς, χωρίς υποδομές τάζουν στους γονείς φροντίδα για τα παιδιά τους.
-Λόγια είναι δάσκαλε, μάλλον προεκλογικά.
-Πολύ φοβάμαι πως άλλο επιδιώκουν: να κάνουν κουμάντο στα σχολεία ιδιωτικές εταιρίες, με νοικιασμένο κακοπληρωμένο προσωπικό και να μετατραπεί ο χώρος σε ίδρυμα.
-Θα δούμε, δάσκαλε. Το θέμα είναι να αφήσουν τα παιδιά να ζήσουν τα σχολικά τους χρόνια και να χαρούν την ηλικία τους.
-Όχι άλλες εξετάσεις λοιπόν…μάθηση κι ελευθερία !
-Τι ωραία που τα λες, δάσκαλε!
-Να είσαι καλά, Βασίλη μου.
-Τα ξαναλέμε σύντομα.