“Και φέρνουν την Τράπεζα Θεμάτων στην Α’ και Β’ Λυκείου με μία μεγάλη ύλη και σου λένε “κόψε το λαιμό σου”
Δ ι ά λ ο γ ο ς μ ε έ ν α γ ο ν ι ό
-Καλημέρα, Βασίλη
-Καλημέρα, δάσκαλε. Τι νέα;
-Εσύ θα μου πεις
-Τι να σου πω; Εχουμε τις Πανελλήνιες του παιδιού και καθόμαστε “σε αναμμένα κάρβουνα”
-Γιατί δεν πάει καλά το παιδί;
-Πάει, είναι επιμελής, αλλά αγχώνεται. Γιατί δε μειώσανε την ύλη, βρε δάσκαλε;
-Αφού είπε η υπουργός ότι θα ήταν δυσκολότερα τα θέματα, αν μειωνόταν η ύλη…
-Άσε μας, ρε δάσκαλε, μη μου ανάβεις τα λαμπάκια πρωί πρωί…
-Καλά, δεν ξέρει η υπουργός;
-Όχι, δεν ξέρει. Ξέρει ότι άρχισαν να κάνουν Βιολογία το Γενάρη; Κι ότι αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε έξτρα ιδιαίτερο;
-Θα κάνεις θυσίες, Βασίλη
-Να κάνω, αλλά εγώ ξέρω ότι στο δημόσιο σχολείο τα μαθήματα διδάσκονται στην ώρα τους και στο τέλος εξετάζονται
-Και δε βγήκε η ύλη;
–Όχι, βέβαια. Τσατρα πάτρα προσπάθησε η καθηγήτρια, αλλά πώς να βγει στη μισή χρονιά;
-Σε καταλαβαίνω, Βασίλη. Δεν τα προσέχουν, όσο πρέπει τα παιδιά
-Άσε με, εμένα. Έχω και το άγχος μήπως χρειαστεί να ψάχνω σε τίποτα κολλέγια για το παιδί και λεφτά δεν υπάρχουν. Μας τα πήρε η ΔΕΗ…
-Άλλο κι αυτό…κενές θέσεις στα δημόσια πανεπιστήμια κι όποιος αποτυχών έχει λεφτά να πάει στα κολλέγια…και σου λένε ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση
-Δάσκαλε, μην παίζεις με τον πόνο μου…
-Εντάξει, Βασίλη. Ως προς τα υπόλοιπα, ζούμε το “θέατρο του παραλόγου”
-Δηλαδή;
-Εξετάσεις επί εξετάσεων σε όλη την Παιδεία
-Είναι κακό αυτό;
-Βεβαίως, γιατί προηγείται η μάθηση, η οποία ούτε φέτος προχώρησε ικσνοποιητικά
-Και γιατί, παρακαλώ;
-Δεν έζησες την έλλειψη καθηγητών στην κόρη σου και στο γιο σου;
-Αυτό ναι
-Δεν αρρώστησαν τα παιδιά ή οι δάσκαλοι από κόβιντ;
-Και τα δύο…κι εμείς
-Άρα, τι απαιτήσεις έχει το υπουργείο; Να εξετάσει ποια ύλη;
-Με μπερδεύεις, δάσκαλε
-Θυμάσαι την πανδημία και την εκπαίδευση εξ αποστάσεως;
-Ναι, που ο γιος μου βρισκόταν μεταξύ γραφείου και κρεβατιού κι έλεγε ότι παρακολουθεί μάθημα από το κινητό
-Αυτά λοιπόν, που δεν έμαθαν τα παιδιά δύο χρόνια, θέλουν να τα εξετάσουν οι ιθύνοντες του υπουργείου τώρα
-Α, μάλιστα. Και φέρνουν την Τράπεζα Θεμάτων στην Α’ και Β’ Λυκείου με μία μεγάλη ύλη και σου λένε “κόψε το λαιμό σου”
-Άρα, κάτι σαν τις Πανελλήνιες
-Δυστυχώς. Κι έτσι, αντί να καλύψουμε τα κενά των προηγούμενων χρόνων, συσσωρεύουμε πίεση στα κεφάλια των παιδιών και δημιουργούμε κι άλλα έξοδα στις οικογένειες
-Ρε, τι άθλιοι είναι αυτοί; Καλά, κατευθυνόμενοι είναι να εξοντώσουνε τη νέα γενιά;
-Δεν το ξέρω. Εγώ ξέρω ότι τους ενοχλεί να τελειώνουν οι νέοι το Λύκειο και να έχουν επίγνωση των βασικών τους δικαιωμάτων
-Καλά, δάσκαλε. Εσύ είσαι καλά;
-Από υγεία ναι…αυτή την εποχή. Πήγα σε Γυμνάσιο κι έπεσα σε μια παραλλαγή της ίδιας πραγματικότητας. Παιδιά με τεράστια κενά, καλοπροαίρετα…
-Και τι δε σου αρέσει πάλι;
-Ότι δύο μήνες τουλάχιστον στη διάρκεια της χρονιάς γράφουν διαγωνίσματα κι έτσι διαβάζουν μόνο γι’ αυτά
-Και τι άλλο;
-Ότι μας έκαναν γραφιάδες, ψυχολόγους, νοσηλευτές, παιδονόμους…μόνο καθηγητής δε νιώθω
-Εντάξει, κάτι θα πήρατε
-Σιγά
-Σας βρήκανε βολικούς και σας φορτώθηκαν, δάσκαλε. Να δεις, που θα σας “ζητήσουν και τα ρέστα”
-Ήδη το κάνουν με τη λεγόμενη αξιολόγηση
-Βλέπεις που έρχεσαι στα λόγια μου;
-Ναι. Κληρωθήκαμε και στην “Ελληνική PISA” τώρα
-Τι είναι αυτό; Καινούριο φρούτο;
-Μάλιστα. Εξετάσεις πανελλαδικού τύπου στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά στην ΣΤ’ Δημοτικού και τη Γ’ Γυμνασίου
-Και δε θα αντιδράσετε, δάσκαλε; Πότε τα μάθατε αυτά τα νέα;
-Μέσα στο Πάσχα το μάθαμε…Τα νομοθέτησαν πέρσι τέλος Ιουλίου και φέτος το Πάσχα χωρίς καμία προετοιμασία μας ανακοίνωσαν τα 600 σχολεία, που θα δοκιμαστεί η “Ελληνική PISA”
-Σου λέει “θα τους πιάσουμε στον ύπνο”
-Κάτι περίεργο συμβαίνει. Θα σου στείλω το βιντεάκι του ΙΕΠ να πάρεις μια γεύση
-Στείλτο
-Κατά τ’ άλλα εμείς αντιδράμε…αλλά περιμένουμε και τους γονείς
-Αυτοί δεν αντιδρούν;
-Τους καλέσαμε να τους ενημερώσουμε-τους γονείς των σχολείων, που γίνεται το PISA στην περιοχή-αλλά δεν υπήρξε και ιδιαίτερη ανταπόκριση
-Θα τρέχουν με άλλα φαίνεται
-Μπορεί, αλλά δε θέλω οι μαθητές απλά να διαπιστώνουν τι λένε αυτοί που έχουν το μαχαίρι και απλά να υπακούνε, αλλά να είναι και σε θέση να κρίνουν και να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους και τον κόσμο, που ζουν
-Γι’ αυτό, δάσκαλε, με έχεις πείσει ότι θέλουμε δημόσιο-δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς
-Ναι. Σε αφήνω τώρα. Θα τα ξαναπούμε σύντομα
-Γεια σου, δάσκαλε. Γερά!
Π
που μοριοδοτεί και στους δύο πίνακες
