Οι γονείς θα πρέπει να συνδέουν τις ενέργειες των παιδιών τους, όπως η προσπάθεια ή η χρήση στρατηγικής, με την απόδοσή τους
Ξεκίνημα σχολικής χρονιάς και έχει μεγάλο ενδιαφέρον μια νέα έρευνα, η οποία μελέτησε τον τρόπο που οι γονείς μιλάμε στα παιδιά μας για τα σε σχέση με την τελική τους απόδοση.
Το συμπέρασμα είναι το εξής:
Θα πρέπει να αποφεύγουμε εκφράσεις που αφορούν τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά και τις έμφυτες ικανότητες που έχουν.
“Είσαι τόσο έξυπνος!”
Ενθαρρυντικό μεν, αλλά ίσως δημιουργήσει προβλήματα. Όχι μόνο γιατί μπορεί να υπονομεύσει τα κίνητρα του μαθητή σε νέες μαθηματικές προκλήσεις, αλλά επιπλέον μπροστά σε ένα απαιτητικό πρόβλημα που θα συναντήσει τη νέα χρονιά είναι πιθανό να σκεφτεί: “Δύσκολο αυτό που μου ζητείται στα μαθηματικά, μήπως τελικά δεν είμαι τόσο έξυπνος;”
“Τα μαθηματικά δεν είναι το μάθημα σου!”
Ακόμα πιο συνηθισμένη έκφραση με τα αποτελέσματα της έρευνας να δείχνουν τελικά αυξημένο μαθηματικό άγχος στα παιδιά, αποφυγή μαθηματικών προκλήσεων και φυσικά χαμηλές επιδόσεις.
Τι προτείνεται;
Οι γονείς να συνδέουν τις ενέργειες των παιδιών τους, όπως η προσπάθεια ή η χρήση στρατηγικής, με την απόδοσή τους.
Για παράδειγμα:
“Συγχαρητήρια, πήρες άριστα γιατί διάβασες και δούλεψες σκληρά” (όχι γιατί είσαι πανέξυπνος) ή “Τι θα μπορούσε να είναι χρήσιμο την επόμενη φορά που θα έχετε ένα τεστ μαθηματικών για να γράψεις καλύτερα ” (όχι γιατί δεν το έχεις με τα μαθηματικά).
Πολλές φορές οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται τα μαθηματικά ως κάτι που μερικοί μπορούν να κάνουν κι άλλοι όχι. Ωστόσο οι μαθηματικές ικανότητες των παιδιών δεν είναι αμετάβλητες και οι απαντήσεις των γονέων ιδανικά θα πρέπει να επικεντρώνονται στη χρήση στρατηγικής και στις προσπάθειες των παιδιών τους, παρά στη νοημοσύνη τους ή σε άλλα προσωπικά χαρακτηριστικά. Με τον τρόπο αυτό η αποτυχία στα μαθηματικά μπορεί να γίνει εποικοδομητική.
Η έρευνα:
*Θανάσης Κοπάδης Μαθηματικός – Συγγραφέας