Διάδωσέ το
Β΄ ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΙΣΩΠΛΑΤΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΑΛ Η «ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ»
Από το Σεπτέμβριο του 2021 μέχρι σήμερα, όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ, παρακολουθούμε μουδιασμένοι την προσπάθεια ορισμένων να τοποθετηθεί καθαρά πλέον η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση ως αντικείμενο στόχευσης.
Άνθρωποι που δεν πέρασαν ούτε απ΄έξω από Τεχνικό Σχολείο τώρα κρίνουν.
Ξεκίνησε με την κατάλληλη προπαγάνδα στα ΜΜΕ, συνδέοντας κάθε περιστατικό βίας, σχολικού εκφοβισμού και εγκληματικής ενέργειας με τα ΕΠΑΛ, κατηγορώντας ανοιχτά συγκεκριμένα σχολεία, εκπαιδευτικούς, διευθυντές και μαθητές. Περιστατικά ακόμα και εκτός σχολείου που δεν αφορούν την μαθητική κοινότητα.
Η στρέβλωση της πραγματικότητας, η διόγκωση των αρνητικών και η δημιουργία κλίματος σχολείων με «ειδικές ανάγκες» δεν αξίζει στα ΕΠΑΛ.
Όποιοι καλλιεργούν ένα κλίμα «ιδιαιτερότητας» και «ειδικών αναγκών» πρώτα πρέπει να κατανοήσουν πως αυτή η λογική είναι κοντόφθαλμη.
Ενδοσχολική βία και μάλιστα με σοβαρά περιστατικά έχει καταγραφεί σε Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και σε Γενικά Λύκεια, τα οποία όμως τεχνηέντως αποκρύπτονται ή δεν προβάλλονται.
Το εγκληματικό είναι ότι μεθοδευμένα επιχειρούν να αποστερήσουν από τα παιδιά των λαϊκών τάξεων που αποτελούν την πλειοψηφία των μαθητών που στελεχώνουν τα ΕΠΑ.Λ. και τα τελευταία τους εφόδια, που είναι τα Γράμματα και η Τέχνη της επιλογής τους.
Όλη αυτή η υπερβολή, την οποία σε κάθε ευκαιρία ευαγγελίζεται ο κάθε… πικραμένος, επειδή βρήκε ένα βήμα στα social media δεν προσφέρει και δεν προσθέτει τίποτα στα σχολεία και στην κοινωνία. Αφαιρεί, υποβαθμίζει και δημιουργεί μια αλλοιωμένη πραγματικότητα. Κάποιοι προφανώς αρέσκονται σε αυτό το παιχνιδάκι. Με όπλο την περιπτωσιολογία βρίσκουν επιχειρήματα για να υποστηρίξουν το διαρκή θυμό τους, τη δίψα τους για εκδίκηση, την αποστροφή τους πιθανώς για την Τεχνική Εκπαίδευση, την έξοδό τους από την αφάνεια.
Σε τι αποσκοπούν τελικά τέτοιες συμπεριφορές, τέτοιες νοοτροπίες που ορισμένοι προσπαθούν να εδραιώσουν; Μήπως να αποτελέσουν στην πορεία της Τεχνικής Εκπαίδευσης στο χρόνο, τροχοπέδη στην ανάπτυξή της και βαρίδιο, που θα την κρατήσει πίσω; Το έχουμε δει να συμβαίνει στο παρελθόν.
Όσοι επιχειρούν να καταδείξουν ότι τα ΕΠΑΛ είναι φυτώρια βίας, κομματικών αντιπαραθέσεων και φωλιές εγκληματιών, δεν αντιλαμβάνεται ότι η εκπαίδευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα, δημόσιο αγαθό και δημόσια ευθύνη. Η εκπαίδευση όποια κι αν είναι αυτή (Τεχνική ή Γενική) αποτελεί απάντηση στη φτώχεια, στο ρατσισμό, στη διάκριση των φύλων, οδηγεί στην ενσωμάτωση και στην ενδυνάμωση της κοινωνίας. Καλλιεργεί τη Δημοκρατία, την ελευθερία στη σκέψη και στο λόγο, δεν κατηγοριοποιεί και δεν αποκλείει.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και τώρα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να συνεργαστούμε με τους δασκάλους, τους γονείς και τους μαθητές για να προστατεύσουμε το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Η κοινωνία μας αποσυντίθεται, τα σχολεία μας διαλύονται, οι μαθητές μας αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών προβλήματα λόγω του εγκλεισμού, οι γονείς βιώνουν το φάσμα της ανεργίας και της φτώχειας, οι εκπαιδευτικοί της Τ.Ε.Ε. καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανταποκριθούν ευσυνείδητα στις νέες απαιτήσεις του λειτουργήματός τους, βαλλόμενοι από παντού και η στοχοποίηση της Τ.Ε.Ε. επαναλαμβάνεται δυστυχώς.
Το ζήτημα της ηγεσίας των εκπαιδευτικών σε σχέση με την αντιμετώπιση κρίσεων δεν είναι μόνο επίκαιρο, αλλά κρίσιμο όσον αφορά τη συμβολή των εκπαιδευτικών στην απομακρυσμένη μάθηση, την υποστήριξη ευάλωτων πληθυσμών, το άνοιγμα εκ νέου σχολείων, τη διασφάλιση της μείωσης των κενών μάθησης.
Να καταγράψουμε τα επιτεύγματα τα οποία τις περισσότερες φορές δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Τις επιτυχίες στα ΑΕΙ όχι μόνο των ανήλικων μαθητών μας, αλλά και των μεγαλύτερων που βλέπουν τη φοίτησή τους στα ΕΠΑΛ σαν μια δεύτερη ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.Τις παγκόσμιες αλλά και πανελλαδικές διακρίσεις των σχολείων μας.Τη συμμετοχή σε πολλά προγράμματα Erasmus, τις καινοτόμες δράσεις μας που τα καθιστούν πρωτοπόρα σε πολλούς τομείς και να επιστήσουμε την προσοχή στις φωνές των εκπαιδευτικών, οι οποίοι βρίσκονται στο επίκεντρο των προσπαθειών για την επίτευξη του εκπαιδευτικού στόχου να μην αφήσουν κανέναν πίσω.
Αυτό που προέχει σήμερα είναι η ενίσχυση των μαθητών και των εκπαιδευτικών, η ψυχολογική τους υποστήριξη και ο σεβασμός στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που αυτές τις μέρες εργάζονται σε αχαρτογράφητα νερά αλλά ακατάπαυστα, ξεπερνώντας τον εαυτό τους, για να στηρίξουν τους μαθητές τους, η στελέχωση όλων των σχολείων με διοικητικό, βοηθητικό και ειδικό επιστημονικό προσωπικό.
Ως καθηγητές που επενδύσαμε τη ζωή μας στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και στα προβλήματά της, πιστεύουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη οι μαθητές μας να αποτελούν τους μελλοντικούς επαγγελματίες που θα καλύψουν τις ανάγκες της κοινωνίας, ενώ παράλληλα θα είναι ελεύθεροι και όχι κομματικά εξαρτώμενοι, δημοκρατικοί πολίτες με άποψη.
Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ.
ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Διαβάστε επίσης:
Αξιολογώντας παιδαγωγικά το συμβάν στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου
