Δεκάδες νέες εντολές, δεκάδες νέες δουλειές, μηδενικός χρόνος, «φουλ του άγχους»
Σήμερα Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου περίπου 130.000 νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και καθηγητές ανοίγουν τα σχολεία για να προετοιμάσουν την λειτουργία τους καθώς την Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου θα σημάνει η έναρξη του σχολικού έτους 2022/23 για 1,3 εκατ μαθητές, οι οποίοι, θα επιστρέψουν στα σχολεία σε συνθήκες προ πανδημίας, στo πλαίσιo της ευρύτερης πολιτικής που περιορίζεται κυρίως σε συστάσεις χωρίς αυστηρά μέτρα και απαγορεύσεις.
Από τη Δευτέρα 5 έως και την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου περίπου 32.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί θα προστεθούν στο εκπαιδευτικό δυναμικό απογειώνοντας για μια ακόμη χρονιά τα ποσοστά της ελαστικής εργασίας σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο.
Είναι αλήθεια ότι τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, από τη μεριά της κάθε φορά ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, τα παραδείγματα των εξαγγελιών, του τύπου «τα σχολεία είναι πανέτοιμα», στην «εκπαιδευτική ιστορία» είναι άφθονα και η εμπειρία μεγάλη καθώς κάθε χρόνο αναπνέουμε τα αποκαΐδια των υποσχετικών.
Και όπως και κάθε χρονιά, έτσι και φέτος έχουμε επανάληψη διακηρύξεων για το αυτονόητο: «Τα σχολεία θα ανοίξουν και όλοι οι εκπαιδευτικοί και τα βιβλία θα είναι στη θέση τους» επαναλαμβάνεται μονότονα.
Σε μια εκπαιδευτική κοινότητα τσακισμένη από τα χαστούκια των μνημονίων, πτωχευμένη, ζαλισμένη από την πανδημία, ζορισμένη από την τηλε-«εκπαίδευση», πιεσμένη από τις εξαντλητικές “οδηγίες” – “αναθέσεις” του υπουργείου Παιδείας, με την απειλή της αξιολόγησης – χειραγώγησης, το υπουργικό επιτελείο, με υποσχέσεις για ένα «μέλλον με λιακάδα» επιχειρεί να αποσπάσει τη συναίνεση για τις εκπαιδευτικές του πολιτικές.
Έτσι, φέτος η υπουργός Παιδείας, εξήγγειλε, με τη φορεσιά του «μοντέρνου», τρεις νέους «θεσμούς» που θα λειτουργήσουν στα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς ομίλους, τους Μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές, προβάλλοντάς τους ως το ελιξίριο της αναγέννησης της σχολικής εκπαίδευσης.
Με τον πρώτο «θεσμό» τους εκπαιδευτικούς ομίλους η υπουργός προσφέρει αντί για μισθό μόρια (ναι μόρια!) καθώς «ο χρόνος που οι Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικών Ομίλων αφιερώνουν στην οργάνωση και λειτουργία των εκπαιδευτικών ομίλων δεν προσμετράται στο εργασιακό τους ωράριο, αλλά συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή τους, καθώς και κατά την επιλογή τους ως στελεχών εκπαίδευσης».
Με τον δεύτερο θεσμό, του Παιδαγωγικού Συμβούλου – Μέντορα (Μέντορας ο αφοσιωμένος φίλος του Οδυσσέα, στην Οδύσσεια του Ομήρου) δημιουργεί ομαδοποιήσεις και εξουσιαστικές βαθμίδες μέσα στα σχολεία, κόβοντας σε φέτες τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και αποδυναμώνοντας την όποια συνοχή τους. Και αυτοί οι μέντορες, εκπαιδευτικοί επιλεγμένοι από τον διευθυντή, θα πριμοδοτούνται με μόρια, στην ανταγωνιστική πορεία τους να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη. Μιλάμε για την Οδύσσεια του 2022!
Ο τρίτος θεσμός, οι Ενδοσχολικοί Συντονιστές (Συντονιστές Τάξεων ή Συντονιστές Γνωστικών Πεδίων), η θητεία των οποίων συνεκτιμάται για την επιλογή τους ως στελέχη της εκπαίδευσης, δεν αποτελεί τίποτε παραπάνω από μια ακόμη «διαβάθμιση» – διάσπαση στο «σώμα» του συλλόγου διδασκόντων, έναν ακόμη πολιορκητικό κριό στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Μέντορες και Ενδοσχολικοί Συντονιστές διοικητικά θα τελούν υπό την εποπτεία του διευθυντή της σχολικής μονάδας, οπότε για πρώτη φορά θεσμικά, επιχειρείται να οργανωθεί ένας συνεκτικός μηχανισμός επιβολής της αξιολόγησης μέσα στον ίδιο σχολικό χώρο.
Πέρα από την εικονική πραγματικότητα
Η «κανονικότητα», λοιπόν, επανέρχεται, σύμφωνα με τους επιτελείς του Υπουργείου Παιδείας.
Και ας ξεκινάει η σχολική χρονιά χωρίς ουσιαστικά μέτρα θωράκισης των σχολείων απέναντι στην εξάπλωση της πανδημίας ως μια πιστή επανάληψη της προηγούμενης.
Και ας παραμένουν τα πληθωρικά τμήματα των πάνω από 25 μαθητές που υπονομεύουν εκτός από τη μαθησιακή διαδικασία και την άμυνα απέναντι στην εξάπλωση της πανδημίας!
Και ας μένουν, χωρίς καμιά υποστήριξη μέσα στις παραφορτωμένες τάξεις, χιλιάδες παιδιά με μαθησιακά προβλήματα και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες!
Και ας ξεπεράσουν και φέτος οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί το 25% στο σύνολο του πληθυσμού των διδασκόντων!
Και ας κυριαρχούν και στη νέα σχολική χρονιά οι ευφάνταστοι τρόποι «κάλυψης» των κενών στα σχολεία με το «ξεχείλωμα» των αναθέσεων μαθημάτων (ο φιλόλογος διδάσκει θρησκευτικά, ο θεολόγος ιστορία, ο μηχανικός μαθηματικά και ο μαθηματικός φυσική), που βαθαίνουν το κράτος της αμάθειας!
Και ας αυξάνει ο αριθμός των εκπαιδευτικών που αναγκάζονται να διδάσκουν σε 2,3,4 και 5 σχολεία, σαν ένα είδος ιδιότυπου ντελίβερι!
Από την άλλη πλευρά, οι εξωδιδακτικές υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών πολλαπλασιάστηκαν στον έσχατο βαθμό. Λες και δεν αρκούσε το δυστοπικό περιβάλλον που κυριαρχεί στις δύσκολες τάξεις όπου οι εκπαιδευτικοί δίνουν καθημερινή μάχη για να κρατήσουν τα σχολεία σε κανονική λειτουργία ρισκάροντας την υγεία τους, σωματική και ψυχική. Όπως σωστά επισημαίνει ο εκπαιδευτικός Δημήτρης Τσιριγώτης, το υπουργείο Παιδείας έχει φορτώσει και εξακολουθεί φορτώνει ένα σωρό νέες αρμοδιότητες (συντονιστές, μέντορες, υπεύθυνοι covid, σύμβουλοι σχολικής ζωής, υπεύθυνοι σχολικού εκφοβισμού, ομίλους), με εκτός ωραρίου επιμορφώσεις και με συνελεύσεις του συλλόγου διδασκόντων κάθε λίγο και λιγάκι. Προφανώς αγνοεί το υπουργείο πως ο χώρος δράσης των εκπαιδευτικών είναι η ζωντανή τάξη και όχι το γραφείο και η γραφειοκρατία του.
