«Παιδεία από το σπίτι με όρια και κανόνες! Να απαιτούμε για αυτονόητα αγαθά που έπρεπε να μας παρέχει η πολιτεία»
Ολόκληρη η κοινωνία πάσχει … Πάσχει από … πάσχει από αδιαφορία..πάσχει από φόβο… Ξυπνήστε…αντιδράστε… μιλήστε…ξεσηκωθείτε.. χαμογελάστε… κλάψτε…λυπηθείτε.. νιώστε..ρε γαμώτο! Κάθε μέρα είναι ένα θαύμα, το θαύμα της ζωής. Ξυπνήστε μιλήστε, ζήστε… επιτέλους.. Αφήστε κατά μέρος όλη την τρομοκρατία που μας κυνηγά σε όλα τα μέσα… τηλεοράσεις, ίντερνετ, εφημερίδες και περιοδικά…τον φόβο …που θέλουν να ριζώσουν μέσα μας… Δυστυχώς ζούμε σε καιρούς ύπουλους επικίνδυνους και τοξικούς… αλλά φταίμε… Φταίμε που δεν μιλάμε , δεν αντιδρούμε , δεν επικοινωνούμε… Πέσαμε στην παγίδα τους! Αλλά ποτέ δεν είναι αργά… Προστατέψτε τους εαυτούς σας…τα παιδιά σας , τα παιδιά μας!!! Βοηθήστε όποιον μπορείτε, όπως μπορείτε…νοιαστείτε αισθανθείτε! Ξυπνάμε από σειρήνες… από κραυγές … από ειδήσεις και συμβάντα που είναι αποτέλεσμα και δικής μας ευθύνης. Πόλεμοι. Δολοφονίες. Βιασμοί. Απειλές της ψυχής μας και της ψυχικής μας υγείας..
Πρέπει να αλλάξει τώρα ο τρόπος που ζούμε ,ο τρόπος που αντιδρούμε ,ο τρόπος που σκεφτόμαστε!!! Σταματήστε να σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας… Σταματήστε να παρατηρείτε σαν θεατής σε θεατρική σκηνή. Όλοι μαζί παρατηρήστε , αφουγκραστείτε και κάντε τις παρατηρήσεις σας φωναχτά ίσως κάτι καλό να βγει…Με ενσυναίσθηση και συνείδηση .Σκεφτείτε σαν ομάδα, σαν μια οντότητα…Σκεφτείτε, δράστε και αντιδράστε.
Ας πολεμήσουμε όλοι για παιδεία και υγεία που είναι οι βάσεις και ίσως ύστερα για Δικαιοσύνη..
από το σπίτι με όρια και κανόνες! Να απαιτούμε για αυτονόητα αγαθά που έπρεπε να μας παρέχει η πολιτεία. Αφού θέλει γονείς να λείπουν από το σπίτι με ωράρια και εργασία εξαντλητική ,αφού βάζει διευρυμένα ωράρια στα σχολεία ,τουλάχιστον να το κάνει σωστά…Με προσλήψεις προσωπικού, καθαρίστριες ,τραπεζοκόμους, εκπαιδευτικούς σχολικούς ψυχολόγους , κοινωνικούς λειτουργούς, σχολικούς νοσηλευτές, ειδικό βοηθητικό προσωπικό μόνιμους και όχι αναπληρωτές και αναπληρωτές των αναπληρωτών. Δεν είναι όμως μόνο το προσωπικό. Χρειάζονται σχολικές μονάδες αντάξιες των αναγκών που δημιούργησαν οι ίδιοι..
Γιατί γίναμε ζητιάνοι??? Ζητιάνοι των βοηθημάτων … Ζητιάνοι του σεβασμού… Ζητιάνοι της δικαιοσύνης ..Ζητιάνοι της … Ζητιάνοι της σωστής εκπαίδευσης … Ζητιάνοι της υγείας.. Ζητιάνοι αισθημάτων!
* Κοκορίγκου Κατερίνα Π.Ε.25 , Αναπληρώτρια -Σχολική Νοσηλεύτρια
Πολίτης μιας κοινωνίας που οφείλει να ξυπνήσει και να αγωνιστεί με όσα μέσα διαθέτει ακόμα…Για κάθε παιδί και άνθρωπο που πέφτει θύμα μιας Πολιτείας που παρατηρεί και δεν αντιδρά..
