Σύνδεση μεταξύ της αξιολόγησης μαθητών, σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών
Αθέατα και αθόρυβα μπαίνουν από το “παράθυρο” μεταμφιεσμένες εξετάσεις που επαναφέρουν το εξεταστικό κλίμα των απολυτήριων εξετάσεων Δημοτικού/εισαγωγικών προς το Γυμνάσιο κι αντίστοιχα απολυτήριων Γυμνασίου/εισαγωγικών προς το Λύκειο.
Αναφερόμαστε στις εξετάσεις της λεγόμενης “Ελληνικής PISA” που έκαναν το ντεπούτο τους πέρσι σε περίπου 12 χιλιάδες μαθητές αλλά φέτος θα συμπεριλάβουν το σύνολο των μαθητών της ΣΤ΄ Δημοτικού και της Γ΄ Γυμνασίου (περίπου 170.000)
Σε άρθρο με τίτλο «» πριν λίγους μήνες στο alfavita.gr γράφαμε, ανάμεσα σε άλλα, πρώτον ότι «η “ελληνική Pisa” επιχειρεί με όχημα τα πορίσματά της (μέσα από τον έλεγχο των γλωσσικών και μαθηματικών ικανοτήτων των μαθητών) να προσανατολίσει την σχολική εκπαίδευση σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση» και δεύτερον ότι «τα αποτελέσματα αυτών των τεστ θα αξιοποιηθούν ως εργαλείο για την κατηγοριοποίηση των σχολείων και θα χρησιμοποιηθούν και ως «κριτήρια» για την αξιολόγηση των ίδιων των εκπαιδευτικών».
Να θυμίσουμε τις κατευθύνσεις– οδηγίες – επιβολές του ΟΟΣΑ για το παραπάνω θέμα (εξάλλου η Pisa είναι πνευματικό παιδί του ΟΟΣΑ). Με τίτλο «Ευθυγραμμίζοντας τα εκπαιδευτικά επίπεδα με την αξιολόγηση των μαθητών» ο ΟΟΣΑ αρχίζει με δύο επισημάνσεις και καταλήγει σε μία οδηγία που είναι και το «ζουμί» της πολιτικής του. Αφού σημειώνει ότι είναι απαραίτητη «η σύνδεση μεταξύ της αξιολόγησης μαθητών, σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών» επισημαίνει ότι «η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, του εκπαιδευτικού καθώς και τα τυποποιημένα τεστ για την αξιολόγηση των μαθητών σε εθνικό επίπεδο πρέπει να εξεταστούν μαζί, έτσι ώστε όχι μόνο να είναι αποτελεσματικές οι νέες πολιτικές όσον αφορά την επίτευξη των στόχων του πλαισίου αξιολόγησης, αλλά και να δημιουργούν συμπληρωματικότητες…».
Τι μας λέει;
■ Τυποποιημένη εθνική αξιολόγηση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη σύγκριση της επίδοσης μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολικών μονάδων ή περιφερειών.
■ Σύνδεση μεταξύ της αξιολόγησης μαθητών, σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων.
Η τυποποιημένη αξιολόγηση των μαθητών προβάλλεται ως η αξιολόγηση που γίνεται με τρόπο ώστε να είναι «αμερόληπτη» και τα αποτελέσματά της να μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Έτσι νομιμοποιείται, η–τα περίφημα «μαθησιακά αποτελέσματα»- να αποτελούν τη βάση για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών
Ουσιαστικά η τυποποιημένη αξιολόγηση έχει γίνει ένα βασικό εργαλείο της πολιτικής των εκπαιδευτικών αλλαγών στην Ευρώπη καθώς εξυπηρετούν τις κυρίαρχες πολιτικές που δίνουν έμφαση
α. στην ποσοτική μέτρηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων και την προτεραιότητα που δίνεται στους μαθησιακούς στόχους,
β. στην ανάπτυξη μιας νέας κοινωνικής επίβλεψης των εκπαιδευτικών και των σχολείων από την διοίκηση της εκπαίδευσης με την ευρύτερη έννοια (τοπικές, αποκεντρωμένες αρχές περιοχών ανάλογα με τη χώρα) στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων της αποκέντρωσης και της αυτονομίας των σχολείων,
γ. στην ανάπτυξη της λογοδοσίας των σχολείων στο ευρύ κοινό και κυρίως στους γονείς.
Και… η “εξειδίκευση”… με λίγα λόγια!
Σε άρθρο του με τίτλο «”Ανένδοτος” για την Παιδεία» στις 11 Οκτωβρίου στον Ελεύθερο Τύπο ο Γιάννης Τσαπρούνης δεν “μασάει” τα λόγια του:
ΤΩΡΑ έχουμε περάσει στην επόμενη φάση που αποδεικνύει πόσο χρήσιμες ήταν οι εξετάσεις ΡΙSΑ. Εγινε μελέτη και ανάλυση των αποτελεσμάτων και προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα. ΑΣ ΜΗΝ κοροϊδευόμαστε. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων ΡΙSΑ ήταν λίγο πολύ αναμενόμενα ειδικά από όσους έχουμε παιδιά σε σχολική ηλικία. ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ λίγο πιο απλά. Σχεδόν οι μισοί μαθητές δεν έχουν κατανοήσει βασικές έννοιες των μαθηματικών προχωρούν στα επόμενα κεφάλαια/επίπεδα χωρίς να γίνεται και σωστή επανάληψη για κάλυψη των κενών. ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ η λύση υπάρχει. Το ζήτημα είναι πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη. Πόσοι δάσκαλοι και καθηγητές μπορούν να υιοθετήσουν σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους; Πότε θα υπάρξει αυστηρή αξιολόγηση ώστε όσοι δεν μπορούν να μην ξαναμπούν σε τάξη;
