Το προτεινόμενο νομοσχέδιο υποβαθμίζει θεσμικά στο σύνολό του τον ρόλο και την φυσιογνωμία των μελών του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού(ΕΕΠ), τα οποία είναι αναπόσπαστα ενεργά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το 1982
Συνεχίζονται καθημερινά οι φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας για το για τα ΑΕΙ.
Ακόμα ένα «αδειασμα» της υπουργού προέκυψε σήμερα από τον Σύλλογο Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού του ΑΠΘ, ο οποίος με ανακοίνωση της γενικής του συνέλευσης τονίζει ότι το προτεινόμενο Νομοσχέδιο «δεν αναβαθμίζει τον ρόλο των δημοσίων πανεπιστημίων και δεν καλύπτει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας για ένα σύγχρονο Δημόσιο Πανεπιστήμιο»
Ως εκ τούτου οι πανεπιστημιακοί προτείνουν την , προκρίνοντας ως επιτακτική ανάγκη τη συνολική και ταυτόχρονα αναλυτική επεξεργασία κατά κεφάλαιο ενός σχεδίου νόμου, με ενεργό συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία θα είναι και ο αποδέκτης του
Η ανακοίνωση της Γ.Σ του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) ΑΠΘ
σχετικά με το υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο «Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και άλλες διατάξεις»
Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου ΕΕΠ σε συνεδρίαση της (15.6.2022) αφού συζήτησε διεξοδικά το υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων αποφάσισε ότι:
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο υποβαθμίζει θεσμικά στο σύνολό του τον ρόλο και την φυσιογνωμία των μελών του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού(ΕΕΠ), τα οποία είναι αναπόσπαστα ενεργά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το 1982.
Πιο συγκεκριμένα:
• Θέτει σε αμφισβήτηση την αυτοδύναμη διδασκαλία των μελών ΕΕΠ
• Δημιουργεί συνθήκες άνισης μεταχείρισης προσωπικού παρέχοντας το δικαίωμα σε κάθε Πανεπιστήμιο να ορίζει με μη προκαθορισμένα κριτήρια τη διαδικασία προκήρυξης θέσεων, εκλογής, αξιολόγησης, αλλά και διδακτικής απασχόλησης των μελών ΕΕΠ, τα οποία θα πρέπει να περιγράφονται στο Νόμο κατ’ αναλογία με τα μέλη ΔΕΠ.
• Καταργεί τη διάταξη για κατάληψη θέσης από μέλη ΕΕΠ, τα έχουν γνωστικά αντικείμενα εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας, για τα οποία δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής κατά τους κανόνες της οικείας τέχνης ή επιστήμης (de lege artis).
• Καταργεί την αυτοδύναμη εκπροσώπηση του Κλάδου ΕΕΠ στα μονοπρόσωπα και πολυπρόσωπα όργανα διοίκησης, προβλέποντας σε ορισμένα από αυτά έναν/μια εκπρόσωπο από όλες τις κατηγορίες προσωπικού.
• Προσθέτει αυθαίρετα 2 ώρες επιπλέον φυσικής συνολικής παρουσίας χωρίς αντίστοιχη αύξηση των αποδοχών και χωρίς να λαμβάνει υπόψη την κατ’ αναλογία ως προς το ωράριο με τα μέλη ΔΕΠ όπως ισχύει σήμερα.
• Δεν επαναφέρει το δικαίωμα ψήφου των μελών ΕΕΠ για τις εκλογικές διαδικασίες μονοπρόσωπων και πολυπρόσωπων οργάνων της ακαδημαϊκής κοινότητας (Πρυτανικές εκλογές, εκλογές Προέδρων Τμημάτων και Διευθυντών τομέων), αλλά ούτε και για το προτεινόμενο Διοικητικό Συμβούλιο του εκάστοτε ΑΕΙ.
• Σύμφωνα με το παρόν σχέδιο νόμου, τα μέλη ΕΕΠ είναι η μοναδική βαθμίδα μεταξύ ΔΕΠ, ΕΕΠ, ΕΔΙΠ που δεν αναβαθμίζεται οικονομικά, ενώ εξομοιώνει με τα μέλη ΕΕΠ μισθολογικά τον κλάδο ΕΔΙΠ, μια κατηγορία προσωπικού με διαφορετικό έργο, διαφορετικά κριτήρια πρόσληψης και διαφορετικά προσόντα. Ένας προτεινόμενος νόμος με ορίζοντα την επόμενη δεκαετία, που προσπαθεί να συνδέσει την ακαδημαϊκή κοινότητα με την κοινωνία, την έρευνα με την ανάπτυξη της χώρας και την εξωστρέφεια των ελληνικών πανεπιστημίων σε σχέση με την παρούσα κατάσταση, θα έπρεπε να δίνει τη δυνατότητα εξέλιξης και προοπτικής, δημιουργώντας κίνητρα για ένα ακόμη πιο ποιοτικό ακαδημαϊκό έργο και απόδοση σε ένα περιβάλλον ακαδημαϊκής ασφάλειας χωρίς αυτό να παρεμποδίζει την εκλογή νέων ανθρώπων σε νέες θέσεις Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού.
Στο πλαίσιο αυτό • η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου ΕΕΠ – ΑΠΘ θεωρεί ότι είναι απόλυτα ρεαλιστικό και επίκαιρο για τη στήριξη του διδακτικού και ερευνητικού έργου το πάγιο αίτημά του Κλάδου προς το Υπουργείο αναφορικά με την δυνατότητα εξέλιξης με ανοιχτές διαδικασίες στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή για τα μέλη του που πληρούν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα της αντίστοιχης βαθμίδας και αποφάσισε να το επαναθέσει στο Υπουργείο.
Επιπλέον στο γενικότερο πλαίσιο των αλλαγών που προτείνονται στον υπο διαβούλευση Νομοσχέδιο θεωρούμε ότι ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπόψη μεταξύ άλλων τα παρακάτω σημαντικά σημεία για την εύρυθμη διοίκηση και δημοκρατική λειτουργία του Πανεπιστημίου:
• την καθολική αποδοχή των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στο πρόσωπο του Πρύτανη, πρόσωπο στο οποίο αποδίδει τεράστιο όγκο υποχρεώσεων.
• το σημαντικό ρόλο των αντιπρυτάνεων (αποκτούν δευτερεύοντα ή διακοσμητικό ρόλο)
• το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ με την κατάργηση ή θέσπιση τμημάτων με ασαφή μη ακαδημαϊκά κριτήρια (π.χ. σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό).
• τα Προγράμματα Σπουδών των τμημάτων προτείνοντας επιλογές περισσότερων προγραμμάτων σπουδών χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και εξειδικευμένη γνώση γεγονός που οδηγεί στην υποβάθμιση των πτυχίων.
• τις αυξημένες διδακτικές ανάγκες των ΑΕΙ και την μη ορθή αξιοποίηση επίλεκτων και επιλεγμένων εκπαιδευτικών όπως αυτών του Κλάδου ΕΕΠ θέτοντας υπό αμφισβήτηση την από τον Ν. 1268/1982 κατοχυρωμένη αυτοδύναμη διδασκαλία.
• την διαιώνιση της υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ των τελευταίων ετών.
• τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας με την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών και το κόστος για τον οικογενειακό προγραμματισμό που θα προκύπτει από την κατάργηση και μεταφορά τμημάτων και σχολών.
• την αξιοπρέπεια του διδακτικού προσωπικού με την έμμεση αύξηση των αποδοχών τους (σε υψηλό βαθμό) δια μέσου των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και προγραμμάτων ΚΕΔΙΒΙΜ, γεγονός που θα λειτουργήσει εις βάρος της παρεχόμενης ποιότητας στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών και στην έρευνα.
• τις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας (Συγκλήτων ΑΕΙ, Συνελεύσεις Τμημάτων, διδακτικό προσωπικό όλων των κατηγοριών, εργαστηριακό και διοικητικό προσωπικό, φοιτητικοί σύλλογοι) που δεν της ζητήθηκε πότε στη φάση του σχεδιασμού του νομοσχεδίου η ανταλλαγή και η κατάθεση προτάσεων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι το προτεινόμενο Νομοσχέδιο δεν αναβαθμίζει τον ρόλο των δημοσίων πανεπιστημίων και δεν καλύπτει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας για ένα σύγχρονο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. και ως εκ τούτου προτείνουμε την απόσυρση του συγκεκριμένου νόμου, προκρίνοντας ως επιτακτική ανάγκη τη συνολική και ταυτόχρονα αναλυτική επεξεργασία κατά κεφάλαιο ενός σχεδίου νόμου, με ενεργό συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία θα είναι και ο αποδέκτης του.
