Στενά γραφικά καλντερίμια, άπειρες εκκλησιές, μονοπάτια, φροντισμένες αυλές και μια άγρια ομορφιά με θέα μια υπέροχη υδάτινη “κοιλάδα” που στην κυριολεξία χωρίζει το παρόν από το παρελθόν, είναι όλα όσα προσφέρει στον επισκέπτη η Θηρασιά
Βρίσκεται στην καρδιά των Κυκλάδων και έχει απέναντί της ένα πολύ ισχυρό αντίπαλο, που για πολλά πολλά χρόνια χάραζαν κοινή πορεία. Ο λόγος για τη Θηρασιά, το μικρό πανέμορφο νησί που θεωρείται η μικρή αδελφή της , μιας και πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, τα δύο αυτά νησιά ήταν ένα.
Όμως σε αντίθεση με τη Σαντορίνη και τους τρελούς ρυθμούς της, στη Θηρασιά ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει στο παρελθόν… Το ηλεκτρικό ρεύμα φτάνει στο νησί το 1980 και το πόσιμο νερό το 1999, ενώ το 2008 ασφαλτοστρώνεται ο πρώτος δρόμος του. Φτάνοντας κανείς στον Κόρφο, το μικρό λιμάνι με τις παραδοσιακές ταβερνούλες να βρίσκονται κυριολεκτικά μέσα στο νερό, συναντά όλη τη “ζωή” της Θηρασιάς μαζεμένη. Από εκεί, τα 270 πλακόστρωτα σκαλοπάτια του ανηφορικού μονοπατιού, οδηγούν τον επισκέπτη στην πρωτεύουσα της, τον Μανωλά με την υπέροχη θέα μα και τα πολλά εγκαταλελειμμένα σπίτια και μαγαζιά.
Στο δεύτερο λιμάνι της, στη Ρίβα, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης χάρη στην οποία, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, πήρε το όνομά της η Σαντορίνη.
Στενά γραφικά καλντερίμια, άπειρες εκκλησιές, μονοπάτια, φροντισμένες αυλές και μια άγρια ομορφιά με θέα μια υπέροχη υδάτινη “κοιλάδα” που στην κυριολεξία χωρίζει το παρόν από το παρελθόν, είναι όλα όσα προσφέρει στον επισκέπτη η Θηρασιά. Όμως η αίσθηση της ελευθερίας μιας παρθένας γης με όλες τις αναμνήσεις της αυθεντικής Ελλάδας του χθες, είναι πραγματικά αναντικατάστατη…
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τις σοβαρές ελλείψεις σε θέματα υποδομής, στο νησί λειτουργεί ένα από από τα πιο εντυπωσιακά ξενοδοχεία της Μεσογείου, το οποίο έχει βραβευθεί με ευρωπαϊκό βραβείο αρχιτεκτονικής και είναι προσβάσιμο μόνο δια θαλάσσης ή αέρος, ενώ έχει φιλοξενήσει αρκετά γνωστά ονόματα μεταξύ αυτών η Αντζελίνα Ζολί και ο Μπραντ Πιτ.
