Ένα γράμμα μαθητή αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Ήταν Παρασκευή πρωί μια ηλιόλουστη μέρα όταν η τάξη μου η Β΄ Δημοτικού με τους δεκατρείς μαθητές, τη Χαρά, το Νίκο, τη Μαντώ, τη Δέσποινα, την Ελισάβετ, το Σωτήρη, το Χρήστο Ν, την Αλεξάνδρα, τον Άγγελο, την Αρσινόη, το Χρήστο Θ, το Μάριο, το Σεραφείμ και τη δασκάλα μας την κα Μαίρη φτάσαμε στον Κήπο των .
Η επίσκεψή μας ήταν για τα μνημεία των φιλελλήνων που αγωνίστηκαν στο Μεσολόγγι και θυσιάστηκαν πριν και μετά το 1826 οπότε έγινε η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου. Εγώ ο Σεραφείμ θα έκανα την ξενάγηση στους συμμαθητές μου.
Η ξενάγηση άρχισε με ένα πολύ μεγάλο χειροκρότημα από όλους τους συμμαθητές μου.
- Φίλοι μου αγαπημένοι, αγαπητή μου δασκάλα, το μνημείο των αφιερώθηκε στους φιλέλληνες που έπεσαν στο Μεσολόγγι. Το τρίποδο με τη φωτιά στην κορυφή του παριστάνει τη φλόγα που άναψε στον κόσμο η πτώση του Μεσολογγίου.
- Τι θα πει Φιλέλληνες, είναι οι ξένοι που έχουν φίλους Έλληνες; ρώτησε με απορία η Αρσινόη.
- Φιλέλληνες, είναι οι ξένοι που αγαπούν, συμπαθούν και στηρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, της απάντησε ο Σεραφείμ.
- Το μνημείο αυτό είναι αφιερωμένο στη πολύ μεγάλη θυσία του λόρδου Βύρωνα, ο οποίος πρόσφερε στην Ελλάδα τον χρόνο, την περιουσία, την υγεία και τη ζωή του, αποτελεί το πιο γνωστό παράδειγμα της αγγλικής σχέσης με την ελληνική επανάσταση και το Μεσολόγγι.
- Γιατί το έλεγαν λόρδο, μήπως πεινούσε και τον έκοβε λόρδα; ρώτησε ο Χρήστος Θ. με ένα μεγάλο χαμόγελο.
- Λόρδος είναι ένας τιμητικός τίτλος (ευγένειας) που αποδίδεται κυρίως στους ευγενείς στη Μεγάλη Βρετανία του απάντησε ο Σεραφείμ χαμογελώντας.
*Το γράμμα ανήκει στον μαθητή της 3ης τάξης του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μεσολογγίου
