Η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου γράφει για τα γενέθλια του γιου της, που χθες θα έκλεινε τα 37 του
Η μητέρα του έγραψε ένα κείμενο για τα γενέθλια του γιου της που χθες θα συμπλήρωνε τα 37 του χρόνια.
Η έγραψε στην «»:
«Ο Ζακ έφυγε από κοντά μας τον Σεπτέμβριο του 2018. Ο θάνατός του ήταν μαρτυρικός, βίαιος και άδικος. Πέθανε χτυπημένος και κακοποιημένος από άτομα με ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις, που δεν μετάνιωσαν ποτέ για ό,τι έκαναν, που ζουν ελεύθεροι ή απλά περιορισμένοι στο σπίτι τους ή που κρίθηκαν αθώοι από τη Δικαιοσύνη.
Πριν πεθάνει όμως ο Ζακ είχε ζήσει πολλές ζωές. Είχε επισκεφτεί τους καταρράκτες του Νιαγάρα και τα νησιά Μπαχάμες, έχει κερδίσει μετάλλια στην κολύμβηση, είχε κάνει μαθήματα καράτε και παγοδρομίας, είχε σπουδάσει, είχε μεταφράσει βιβλία, είχε πάρει μέρος σε πορείες και διαδηλώσεις, είχε γίνει εθελοντής, είχε παίξει στο θέατρο και σε ντοκιμαντέρ, είχε γράψει σε εφημερίδες και περιοδικά, είχε κάνει καμπάνιες, είχε συμμετάσχει σε οργανώσεις και συλλόγους.
Είχε όνειρα, στόχους, είχε αγάπη και έγνοια προς τους αδύναμους και τους ταλαιπωρημένους. Είχε γελάσει με τους παιδικούς του φίλους αμέτρητες φορές, είχε κλάψει από συγκίνηση και φόβο, είχε τρέξει να προστατευτεί από την κακιά και τη ρατσιστική συμπεριφορά κάποιων. Ονειρευόταν μια κοινωνία με μια ισότιμη θέση για όλους και απαντούσε με αγάπη σε κάθε εκδήλωση μίσους. Αγγιξε πολλές ζωές κι αγαπήθηκε και από ανθρώπους που δεν τον γνώριζαν προσωπικά. Ανοιξε δρόμους και ενέπνευσε. Εδωσε μάχες χωρίς βία, με όπλα του την καλοσύνη και τη δύναμη ψυχής. Εγινε σπόρος.
Σαν σήμερα γεννήθηκε και έζησε τη ζωή του με πάθος, με αυταπάρνηση, με αγάπη για τον πλησίον, εξέπεμπε ευγένεια και είχε έναν μαγικό τρόπο να επηρεάζει θετικά όσους τον γνώριζαν ή τον διάβαζαν. Οπως είπε ένας φίλος του, ήταν ένα μεγάλο δέντρο με καρπούς, έδινε όταν είχε κι όταν δεν είχε.
Οι φονιάδες του σε κάθε ευκαιρία θα προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους με ψέματα και γελοιότητες και να ξεπλύνουν τα χέρια τους από το αίμα του. Το ίδιο και η Δικαιοσύνη. Τα κελιά που απέφυγαν είναι γύρω τους. Είναι τα κελιά του μίσους, της αλαζονείας, της μισαλλοδοξίας αυτά που θα τους πνίξουν και θα αφανίσουν τέτοιες υπάρξεις».
