ΕΒΕ, αυξημένη εξεταστέα ύλη, νέος τρόπος υπολογισμού μορίων και ονομαστική μείωση εισακτέων αποτελούν το εκρηκτικό μείγμα των φετινών πανελλαδικών που θα οδηγήσει σε νέους αποκλεισμούς
Σε αγώνα μετ’ εμποδίων μετέτρεψε τις το υπουργείο Παιδείας, αφού φρόντισε να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την πρόσβαση των υποψηφίων στα δημόσια ΑΕΙ.
Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής που «έκοψε» 17.000 υποψηφίους πέρυσι, αυξημένη ύλη στα , νέος τρόπος υπολογισμού των μορίων και νέοι συντελεστές αλλά και ονομαστική μείωση 9.021 εισακτέων στα πανεπιστήμια της χώρας, αποτελούν το εκρηκτικό μείγμα που θα οδηγήσει φέτος σε νέους αποκλεισμούς με τις ευχές των ιδιωτικών κολεγίων.
Η ονομαστική μείωση των εισακτέων που έγινε πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, ήρθε επί της ουσίας να ολοκληρώσει το σχέδιο συρρίκνωσης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ξεκίνησε από πέρσι με τον «κόφτη» της ΕΒΕ: η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατήργησε και επισήμως κάποιες χιλιάδες θέσεις που η ίδια φρόντισε να μείνουν κενές εξαιτίας λόγω ΕΒΕ. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: από τις 77.415 προσφερόμενες θέσεις την περσινή χρονιά, πάνω από 17.000 θέσεις έμειναν κενές. Με άλλα λόγια, το 1/3 των υποψηφίων έμεινε πέρσι εκτός ΑΕΙ.
Την ίδια στιγμή, οι χιλιάδες θέσεις που κόβονται στα κεντρικά ιδρύματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δημιουργεί ένα επιπρόσθετο πρόβλημα και επιτείνει την αγωνία των οικογενειών, δεδομένου ότι στις πόλεις αυτές κατοικοεδρεύει η πλειοψηφία των υποψηφίων και υπάρχει η μεγαλύτερη ζήτηση. Αν το κόστος των σπουδών σε πόλη εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας φάνταζε μέχρι σήμερα δυσβάσταχτο για πολλές οικογένειες, στη συνθήκη αβεβαιότητας που ζούμε λόγω των ανατιμήσεων και της ακρίβειας, που έχει ξετινάξει τα νοικοκυριά, θα είναι πλέον απαγορευτικό.
Με ύπουλο και έντεχνο τρόπο μπαίνει λοιπόν το δίλημμα: σπουδές σε άλλη πόλη με το ανάλογο κόστος ή σπουδές σε ένα ιδιωτικό κολέγιο στον τόπο κατοικίας; Εκεί που το ΥΠΑΙΘ γεννά εμπόδια για τη συνέχιση των σπουδών στα δημόσια πανεπιστήμια, η ιδιωτική εκπαίδευση έρχεται -με το αζημίωτο- να δώσει τη λύση.
Και Τράπεζα Θεμάτων
Σαν να μην έφτανε αυτό, από του χρόνου οι μαθητές και μαθήτριες του Λυκείου θα εξεταστούν στην . Οι εξετάσεις εφαρμόστηκαν από φέτος από τις τάξεις της Α’ και Β’ Λυκείου. Οι «μίνι» πανελλαδικές, όπως ονομάστηκαν, θα οδηγήσουν σε νέο «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού, ενώ παρά το γεγονός ότι προβάλλονται με το φωτοστέφανο της αθωότητας από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, αποτελεί το πιο δηλητηριώδες τμήμα της οικοδόμησης του λεγόμενου «νέου σχολείου».
Όπως επισημαίνει ο εκπαιδευτικός Γιώργος Καββαδίας, ΥΠΑΙΘ και ΙΕΠ αναμασούν τα περί «ποιοτικής διδασκαλίας», «κριτικής ικανότητας και αναστοχασμού των μαθητών», αλλά οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί που αναπνέουν καθημερινά κιμωλία και αφουγκράζονται την αγωνία των μαθητών τους καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα το «νέο» λύκειο οικοδομείται με τα πιο παλιά υλικά. Είναι φανερό ότι η κεντρική γραμμή πλεύσης του υπουργείου Παιδείας είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες που αφενός οδηγούν σε ένα «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού και αφετέρου απλώνουν την «σκιά της» στην ημερήσια διάταξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Να θυμίσουμε ότι την πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η Τράπεζα Θεμάτων είχε ως αποτέλεσμα να πενταπλασιαστεί σχεδόν ο αριθμός των μαθητών που έμειναν μετεξεταστέοι. Συγκεκριμένα, τη σχολική χρονιά 2013-2014 το ποσοστό των μετεξεταστέων στην Α’ Λυκείου εκτινάχθηκε στο 23,3%, όταν την προηγούμενη χρονιά, ήταν στο 4,2%. Μετά τα πρώτα αποτελέσματα, το υπουργείο είχε θορυβηθεί και έκανε διόρθωση στον τρόπο υπολογισμού του Μ.Ο. προαγωγής ώστε το ποσοστό των μετεξεταστέων τελικά να «πέσει» στο 16%.
Παράλληλα η Τράπεζα Θεμάτων, δηλαδή το είδος και η «ποιότητα» των ερωτήσεων, μπορεί αθέατα να προσανατολίσει τη μαθησιακή διαδικασία σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, να υποβαθμίσει το «πώς» και το «γιατί», να πριμοδοτήσει συγκεκριμένους τρόπους διδασκαλίας ή διαβάσματος. Στην κατεύθυνση αυτή προφανώς ριχνόταν λίπασμα και από τις ερωτήσεις τύπου πολλαπλής επιλογής κ.λπ.
Είναι σαφές ότι στο νέο περιβάλλον η φροντιστηριακή εκγύμναση κέρδιζε έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο, εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές. Ειδικότερα, «καλό» Λύκειο θα αναγορεύεται αυτό που μιμείται καλύτερα το φροντιστήριο. Αυτό, δηλαδή, που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις…
Π
