Είναι φανερό ότι οι επιτελείς του ΥΠΑΙΘ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη και αυτό το καταφέρνεις όταν τον συκοφαντείς έτσι ώστε αφενός να του παραλύσεις κάθε διάθεση για αντίσταση και αφετέρου να τον απομονώσεις από τους φυσικούς του συμμάχους σε τέτοιο βαθμό που το θύμα να αποδεχθεί τη θυσία σα να είναι θέλημα Θεού.
Στα πλαίσια αυτά, καιρό τώρα έχουν «εξαπολύσει», γνωστά για τη στάση τους απέναντι στους εργαζόμενους, «αρπακτικά» της δημοσιογραφίας τα οποία μαζί με τους παλατιανούς δημοσιογράφους και τη διευρυμένη ομάδα των «προθύμων» (τόσα εκατομμύρια στα ΜΜΕ δεν δόθηκαν άδικα) κάθε λίγο και λιγάκι «ξεσκονίζουν», σε απευθείας μετάδοση, τα γνωστά ρεφρέν τους για τους
Οι τελευταίοι λόγω της αμορφωσιάς τους περί την «γεωμετρία» της Ιστορίας και θεωρώντας αμετάβλητους τους συσχετισμούς υπέρ της τάξης της οποίας αποτελούν τους οργανικούς διασκεδαστές της, δεν νιώθουν την ανάγκη των προσχημάτων.
Ο αξιότιμος δημοσιογράφος κ. Γιάννης Πολίτης
Σε άρθρο του με τίτλο «Εκπαίδευση: Επιτέλους» ο πρώην πολυθεσίτης αλλά όχι ερημοσπίτης δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης, που για πολλά χρόνια είχε μισθούς από 2-3 και 4 δουλειές ταυτόχρονα (θυμίζουμε 28 χρόνια στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 10 χρόνια στην ΕΡΤ, επί 14 χρόνια στο MEGA CHANNEL ως πολιτικός συντάκτης και επικεφαλής του τηλεοπτικού ρεπορτάζ, επί 9 χρόνια γενικός διευθυντής στους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΒΗΜΑ fm , CITY και Αθήνα 9,84, αρθρογράφος και πολιτικός αναλυτής στη REAL NEWS και REAL FM, παρουσιαστής της ενημερωτικής εκπομπής Χ2 στον τηλεοπτικό σταθμό Action24 κλπ) επιτίθεται στους εκπαιδευτικούς επειδή, όπως σημειώνει «οι περισσότεροι θέλουν να μην αλλάξουν τη ρουτίνα τους. Με την καλοπέραση και τα προνόμια ξέχασαν ότι είναι λειτουργοί».
Και συνεχίζει: «Δεν τους περνάει από το μυαλό να βάλουν πλάτη, όπως οφείλουν, να κρατήσουν την κοινωνία όρθια. Δεν είναι ούτε καλοί, ούτε κακοί υπάλληλοι. Αδιάφοροι είναι πολλοί από αυτούς, γιατί ουδείς τους αξιολογεί…Πέτυχαν να είναι οι μόνοι εργαζόμενοι στον πλανήτη που δεν αξιολογούνται και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν για τα πεπραγμένα τους. Από τους πωλητές των σούπερ μάρκετ μέχρι τους ακριβοπληρωμένους μάνατζερ των μεγάλων εταιρειών, η αξιολόγηση είναι καθημερινή και αυτονόητη. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα επιμένουν ότι αυτό δεν τους αφορά…Δεν χρειάζονται ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι από το εξωτερικό για να ξαναβάλουν το Δημόσιο στις ράγες. Αρκεί οι επιθεωρητές να ξαναπιάσουν δουλειά.»
Δικαίωμα του Γιάννη Πολίτη να θεωρεί ότι οι εκπαιδευτικοί είναι οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας. Ωστόσο είναι προκλητικό ένας δημοσιογράφος που αμειβόταν για τις υπηρεσίες του 10 φορές περισσότερο από έναν εκπαιδευτικό ή έναν γιατρό του δημοσίου νοσοκομείου ή έναν Πανεπιστημιακό καθηγητή να μιλάει για προνόμια και καλοπέραση των δασκάλων.
